Futbol topunun peşinde koşarken dört yaşında geçirdiği trafik kazası sonucu sağ ayağını kaybeden milli sporcu Barış Telli, Meksika'da 2018'de düzenlenen Dünya Kupası'nda finalde Angola'ya penaltılar sonucu yenildiklerinde çok büyük üzüntü yaşadığını belirtti. Barış, "O kadar çok ağladım ki o günleri hatırlamak bile istemiyorum. Ayağımı kaybettiğimden bu zamana kadar bu kadar ağlamamıştım. Dünya kupasını kaybetmek beni gerçekten paramparça etti. Dünya şampiyonluğunu yaşamadan ölmek istemiyorum" ifadelerini kullandı. Barış Telli'nin spor kariyeri ve hedeflerine ilişkin sorulara verdiği cevaplar şöyle:
Ampute futbol denildiği zaman Barış Telli zihinlere kazınan bir isim. Kısaca Barış Telli kimdir?
Kendimi günlük hayatta pozitif yanları olan spora hep aşık, sporla kendini bütünleştiren biri olarak tanımlayabilirim. Küçük yaşlarda ayağımı kaybetmem sonucu beni spora, başta ailem sonra beden eğitimi öğretmenlerim teşvik etti. O şekilde spora başlamış oldum. İlkokulda ise cimnastik takımıyla spor hayatıma adım atmış oldum.
İlkokul sürecinizden bahsetmişken, öğretmeninizin bir yardım kampanyasıyla spor hayatınıza yön verdiğini biliyoruz. Bu hikayeyi bizimle paylaşır mısınız?
İlkokul üçüncü sınıftayken proteze sahip değildim. Derya ve Oğuz isimli stajyer öğretmenlerimiz protezimin neden olmadığını sınıf öğretmenime sorduklarında, ailemin maddi durumunun hiç iyi olmadığını öğreniyorlar. Daha kendileri üniversite öğrencisi olan stajyer öğretmenlerim benim için Kırıkkale'de bir kampanya başlatıyorlar. Böylelikle bana bir protez ayak sağlanmış oluyor. Ben daha sonra sosyal medyadan ve edinebildiğim telefon numarasını defalarca aramama rağmen bir türlü Derya öğretmenime ulaşamamıştım. Bir gün bana Derya öğretmenim, sosyal medyadan "Barış, o sen olmalısın, gülüşün hala aynı, hiç değişmemiş." mesajıyla dönüş yaptı. Ben de karşılık olarak gazetede bir paylaşım yaptım ve kendisini 20 yıl sonra ziyaret ettim. O dönemde daha kendisi stajyer öğretmenken, böyle büyük bir düşünceye sahip olması gelecekte ne kadar iyi bir öğretmen olacağının göstergesiydi.
Şampiyonluğu yaşamak istiyorum
Öğrenciler Barış Telli'den ders almanın anlamının farkındalar mı?
Evet farkındalar. Bir idol olarak görüyorlar. Okula gittiğimde heyecanlanıyorlar, hemen koşup sarılıyorlar.
- Milli takım hayaliniz nasıl? Ampute Milli Futbol Takımı olarak geçmişten bugüne kadar hep başarılıydık. Hep üst düzeyde başarılarımızla ülkemizi temsil ettik. Adım adım yükseldik. 4 dünya üçüncülüğü, 2 Avrupa kupası şampiyonluğumuz, bir Avrupa şampiyonluğumuz, bir dünya ikinciliğimiz var. 2018 yılında Dünya Kupası Meksika'daydı. Uzatmaları dahi 0-0 biten ve penaltılarda kaybettiğimiz bir kupanın üzüntüsüyle o kadar çok ağladım ki o günleri hatırlamak bile istemiyorum. Ayağımı kaybettiğimden bu zamana kadar bu kadar ağlamamıştım. Dünya kupasını kaybetmek beni gerçekten paramparça etti. Ama şunu da çok iyi biliyorum; biz Ampute Milli Takımı olarak çok güçlü bir ekibiz. Şimdi 2020 yılında Polonya'da gerçekleşecek Avrupa Şampiyonası'na ve sonrasında 2022 Dünya Şampiyonası'na hazırlanıyoruz. Dünya şampiyonluğunu yaşamadan ölmek istemiyorum. Futbol sizi bırakır mı ya da siz futbolu bırakır mısınız? Büyük bir sakatlık yaşamıştım. Doktorumun "Artık spor hayatın bitti." demesi beni çok üzmüştü. Ama ne olursa olsun pes etmedim. Hızlı bir şekilde tedavi olup bir yıl sonra Avrupa şampiyonluğunu yaşamıştım. Herkes, "Bıraktı. Bir daha yapamaz" gözüyle bakarken ben dönüşümü güzel bir şekilde sağlamış oldum.
Hiçbir şey imkansız değildir
Futbol size neler kattı? Hayatınızı nerelere taşıdı? Size hangi kapıları açtı?
Futbol benim zaten aşık olduğum bir spor. Küçük yaşlarda bir futbol topunun peşinde koştuğum için ayağımı kaybettim. O günden beri hiçbir zaman hayallerimi kaybetmedim. Her zaman o dönemde yaşadığım hayalimi şimdi gerçekleştiriyor olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Futbol benim dünyam. Hiçbir zaman vazgeçmediğim, ne olursa olsun bütün sakatlıklara rağmen mücadele ettiğim, kim ne derse desin, hep inandığım bir spordur. Futbol bana birçok kapı açtı. Her şeyden önce milli takıma seçilip ülkemi temsil etmeme sebep oldu. Bana ulaşan mesajlardan, hiçbir şeyin imkansız olmadığını rahatlıkla söyleyebiliyorum. Futbol milli takımını da içine katarak sorduğumuzda hiç "keşke" dediğiniz, pişmanlık duyduğunuz oldu mu? Hiçbir zaman "keşke" demedim. Oynadığım kulüpler dahil olmak üzere hem takımımızı hem de milli takımımı hep üst seviyedeki şampiyonluğa taşımak için çok çalıştım. 30 yaşındayım, hala çok çalışıyorum. Günlük yaşamınızda futbol nasıl bir yer tutuyor? Formda kalmak için dün nasıl bir programınız vardı? Önümüzdeki ay milli takım kampı Antalya'da düzenlenecek. Ampute Futbol Süper Ligi de devre arasında ama ben sürekli çalışıyorum, çift idman yapıyorum, beslenmeme dikkat ediyorum. Nasıl bir antrenman yapıyorsunuz, Ankara'nın karlı ve soğuk havasında? Spor salonlarını bana açan tesisler var, kendilerine çok teşekkür ediyorum. Sabahları 5 kilometre koşuyorum bantta. Öğlen saat 12.00'de okula gidip, akşam çıkıyorum. Akşam tekrar fitness antrenmanına giderek zamanımı hep sporda geçiyorum. Süper Lig ile aranız nasıl? Şampiyon adayınız var mı? Şampiyon, gönül ister ki bu sene Sivasspor olsun Süper Lig'de kendinize benzettiğiniz bir sporcu var mı? Çocukluk yaşlarımda izlediğim, örnek aldığım sporcular var; karakter olarak İlhan Mansız'ı çok severdim. Mehmet Topal'ı, yakın bir dostum olan Hakan Çalhanoğlu'nu çok severim. Serbest vuruşlarını sürekli izlerim. Cengiz Ünder de çok hızlı, çok pratik bir sporcu.
Hayalimi yaşıyorum
Kendi tekniğini kime benzetiyorsun daha çok?
Beni hızım ve çalım tekniğimden dolayı Messi'ye benzetiyorlar küçük yaşlarımdan beri Ronaldinho aşığı olarak kendi oyun tarzımı ona benzetiyorum, örnek aldığım isim Ronaldinho oldu. Eğitmen olarak gençlere nasıl yol haritası çizersiniz? Öğretmen olmamda en büyük etken annem oldu. Zaten Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi Antrenörlük Bölümü mezunuydum. Formasyon eğitimi alıp öğretmenliğe geçiş yaptım, annemin bu sözünden dolayı. Yeteneklerini keşfetme dönemindeler. Ayağım yoktu ama her zaman bir futbolcu olma, olimpiyatlara katılma hayalini düşünerek uyurdum. Şimdi öğrencilerime söylemenin mutluluğu bambaşka.
Öğretmenim keşfetti
İlkokulda cimnastikten sonra futbola nasıl başladınız?
EVDE ellerinin üzerinde yürüyen, yatağın üstünde takla atan bir çocukluk geçirdim. İlkokula giderken de Nevzat Kankuş sayesinde cimnastiğe başladım. Cimnastik, motorik özelliklerimi geliştirerek ampute futbol, atletizm, tenis gibi sporları yapmamı sağladı. Beden eğitimi öğretmenim Zeki Murat Altuntaş, derslerde zaten beni hep takip ederdi. "Ülkemizde bedensel engelli futbolu mutlaka olmalı" diye bir araştırma yapıyor ve Bedensel Engelliler Spor Federasyonuna ulaşıp "Öyle bir cevher var ki işlenmesi gerekiyor" başvuru yaptığında ampute futbola dahil oldum. Ampute futbola başlamama sebep olan kişidir
