Ankara'da bir evin odası.. Odada iki yatak var. Biri Yasemin Sivri'nin diğeri Asuman Sivri'nin. Odanın duvarlarında semah yapan gençlerin fotoğrafları, yemenileri, semah kıyafetleri asılı. Sehpa üzerinde ise oyuncakları, saç tokaları, tarakları var.
Oda bir müze gibi...
Gencecik bir kız odada kitaplara bakıyor, Yasemin ve Asuman'ın fotoğraf albümünün sayfalarını açıyor; sadece fotoğraf yok albümde, kurutulmuş gül yaprakları da var...
Böyle başlıyor, yakın tarihimizin en acı olaylarından Madımak'ın filmi..
Soner Yalçın, Sivas Madımak'ın belgesel filmini yapmaya başlamışken tutuklandı. Arkadaşları, kaldığı yerden filme sahip çıktılar ve belgeseli tamamladılar.
İşte o film, "Menekşe'den Önce", bugün sinemalarda gösterime giriyor.
Menekşe Kaya çekimler yapıldığında, yani üç yıl önce 16 yaşında.
Ablası Menekşe ile ağabeyi Koray Madımak'ta öldüklerinde o dünyada yok..
Annesi Hüsne ve babası İsmail acıya katlanabilmek için 2 yıl sonra bir bebek yapıp adını Menekşe koyuyorlar...
Menekşe yıllar sonra olayların ve sonrasında yaşananların izini Soner'le birlikte sürüyor. Çocuklarını kaybedenlerin evlerine gidiyor, müze yapılan dernek binasını geziyor, Madımak üzerine tiyatro oyunlarını izliyor. Sağ kurtulanlarla konuşuyor. Ve "Menekşe'den Önce" ortaya çıkıyor.
Film imece usulüyle hazırlandı..
Fazıl Say başta olmak üzere herkes gönüllü çalıştı. Finalde Muhyiddin Abdal'ın sözleri Fazıl Say'ın bestesi "İnsan İnsan" eşliğinde ölenlerin Sivas'ta son görüntüleri ekrana gelince artık dayanamıyorsunuz.
Menekşe, kimseyi yargılamıyor, kimseyi suçlamıyor. Sadece bu dehşetle yüzleşmemiz gerektiğini bize bir kez daha hatırlatıyor.
Ben filmi aylar önce, Soner daha içerdeyken bir özel gösterimde izlemiş ve köşemde yazmıştım zaten. Soner çıkınca, şöyle bir elden geçirmiş, pek fazla da dokunmadan..
Menekşe, bir belgesel.. Ama siz ona "Dramatik belgesel" de diyebilirsiniz. Gazeteci Soner, belgeselini konulu film gibi kurgulamış.. Merak ve ilgiyle izliyorsunuz.
Ama söyleyeyim. Seyri rahat, ama insanın yüreğine vurduğu darbeler müthiş..
Seyrettiklerinizin gerçekten yaşandığını bilmek, yer yer gerçek sahneleri izlemek insanı fena çarpıyor..
Menekşe'yi görmemiz gerek.. Tekrar tekrar!..