Dün gazetemi okurken, sabah kahvem sırasında, bize bu mesleği öğreten M. Ali Ağabey'i (Kışlalı) gene minnetle andım..
Kışlalı'dan ilk fırçamı, hazırladığım sayfada maçın stadı ve saatini yazmadığım için yemiştim. Bir daha da unutmadım..
"Spor maçtır" demişti Kışlalı.. "Gazete de haberdir. O zaman spor sayfasının ilk görevi, haberi yani maçın nerde, ne zaman oynanacağını okura en kolay şekilde iletmektir.."
Bizimkiler "Lig bugün başlıyor" diye koskoca iki sayfa yapmışlar.. Ara Allah ara.. Başlıyor da, hangi maçla, kaçta, nerde?. Hangi televizyon veriyor?.
Biz gazeteci milleti, kendi bildiğimizi herkesin bildiğini sanırız.
Cihat Baban ustamız derdi ki "Düşünün Avustralya'dan birisi geldi. Bir gün kalıp gidecek. Dünyadan haberi yok. Haberi ona yazacaksınız.."
En sevdiğim spor sayfası Hürriyet'te.. Niye bilir misiniz?.
Her gün bir çerçevesi var. Bu çerçeve içinde günün naklen yayınlanan bütün spor yarışmaları var. Sayfalarla boğuşmadan 10 santim içinde istediğim bütün bilgiyi hap gibi buluyorum. Bu 10 santim için Hürriyet hep masamın üstünde..
Çok mu zor bunu yapmak, dostlarım!..

***
Tahmin ettiniz, bu yazı aslında cumartesi çıkacaktı, reklamlara kurban gitti. Ama içindekiler eskimez. Örnek güncel ama dert ezeli.. Bir ezeli derde de, üstelik benim yıllardır süren sonuçsuz savaşımdan örnekler veren Okur Temsilcimiz İbrahim Altay değindi. Çoğu internetten bulunan, resimaltı dahi yazılma zahmetine katlanılmayan ve bir yığın tatsızlığa da sebep olan fotoğraflar. İşlevi sayfa çizerini tatmin etmek.. "Şurda bir gölge olsun!.."
Altay'ın bu manşet yazısının yer aldığı, üzerinde "Ulaş Yıldız/ Editör ve Vahit Aslan/ Tasarım" diye üstelik imzalar da bulunan sayfada üç bilmece fotoğraf var. Resimaltsız..
Promosyon mu?. Buyrun.. Bu resimlerde ne olduğunu ve sayfaya niçin konduğunu çözebilen okura Sabah bir araba vermeli, parasını da Ulaş'la Vahit'ten kesmeli..