"Societe d'Encouragement au Progres" 1908'de, dünya üzerindeki sanatsal ve kültürel gelişmeleri desteklemek ve teşvik amacı ile kurulmuş bir Fransız derneği..
İşte bu dernek, Evin İlyasoğlu'na bir Onur Madalyası verdi.. Boğaziçi Üniversitesi de, bu vesile ile Evin'e teşekkür etti, Şirin Pancaroğlu konseri öncesi düzenlenen şirin bir törenle..
Konuşan rektör Prof. Dr. Gülay Barbarosoğlu, Evin'in okula, İstanbul'a, giderek Türkiye'ye katkılarını özetledi.
Evin de, teşekkürünü, teşekkürle etti. Rektörlüğü zamanında Albert Lang Hall'ü restore ettirip "İşte sana salon. Hadi başla" diyen zamanın rektörü Üstün Ergüder hoca da, o gece salondaydı.
Gönlüm isterdi ki, 16 yıldır devam eden ve Türk Kültür ve Sanat hayatında sağladığı gelişme ile Fransızları bile etkileyen bu geleneğin 16. yılındaki o güzel gecesinde, Boğaziçi Üniversitesi'nden 30 pas biletini esirgeyen ve 11 yıllık bir geleneği, anlaşılması imkansız kişisel bir kapris uğruna sona erdiren THY Genel Müdürü Temel Kotil de bulunsun ve ne yaptığını gözleriyle görsün.
Siz o pasları vermeseniz de bu konserler devam edecek Bay Kotil.. Boğaziçi Üniversitesi ve dostları o 30 bileti parayla da alırlar, merak etmeyin..
Kaybeden siz oldunuz.. THY çok önemli dostlar kaybetti, sayenizde..,
Bu kayıp öyle 30 biletle falan telafi edilmez!..
Şirin Pancaroğlu, dünya çapında bir arpçimiz. Harika bir konser verdi o gece.. Hem çaldı, hem de çok tatlı anekdotlarla anlattı, çaldıklarını ve bestecilerini..
"Sihirbaz" diye tanınan tango kralı Carlos Gardel'in sanıldığı gibi Uruguaylı değil, Fransız olduğunu öğrendik mesela.. Yaklaşan Dünya Savaşında asker olmaktan korktuğu için Fransa'dan kaçmış. Kadere bakın.. Bu defa da Uruguay'da uçak kazasında ölmüş..
Benim favori parçam, İsaac Albeniz'in Asturias'ı oldu, tabii.. Doğan Canku gitarla çalar ve harikalar yaratırdı, bizim Modern Folk'la özel partilerimizde, Ankara'da 70'li yıllarda..
İlk defa arple dinledim. Müthişti..