ŞARAP sevmem.. Yani alkol sevmem aslında.. Sibel Kutman'ı çok severim.. Doluca şaraplarının patronu.. Telefon etmişti günler önce "İstanbul Kadeh Kaldırıyor geceleri başladı. Mutlak gel" diye..
Hatır için çiğ tavuk yenen ülkede kadeh kaldırılmaz mı?..
"Olur" dedik.. Dedik de gün yok..
İspanya'da laf açıldı.. Kaya (Demirer, Topaz) "Cumartesi son Hıncal Ağbi" der demez, ayağımızın tozuyla Topaz'a gittik, İspanya dönüşü.. O 20 metre panoramik camın arkasından emsalsiz Boğaz'a bakarak tadacağız artık..
Sarafin Sauvignon Blanc'ı barda aldım.. Sibel'i beklerken..
Masaya oturduk "Senin şarabın Safir'di unutma" dedi, Sibel.. Gene bir tadım gününde "Bunu mutlak beğenirsin" dediği beyaz şarap. Gerçekten de beğenmiştim. Yani içmem gerekiyorsa, Safir isterim, o gün bugün..
Sibel kendi istediği kırmızıyı da önüme sürdü.. "İlle tad" diye.. "Ama bu kırmızı" dedim.. "Başka kırmızı" dedi..
Signium'muş adı.. Latince "İmza" demek.. Doluca şaraplarının 2008'e imzası..,
Nasıl oluyor?.. O yıl çeşitli üzümlerden hangileri en iyiyse, onların karışımından oluyor..
Bu yılın İmzası, güçlü yapısını Şiraz'dan, meyvemsi tadını Merlot'dan, damakta kalan karakteristiğini de Boğazkere'den alıyormuş..
Tattım.. İnanın sevdim.. Çok az sayıda yapılmış. İstanbul'da sadece 40 merkezde sunulacakmış.. Topaz bunlardan biri..
O gece maç sonrası gittik. O saate kadar aç kalamadığım için Kaya'nın yemeklerini yiyemedim. Ama tatlıları tattım.. Harika üstüydü.
"Bir gece Topaz'a, yemek ve Signium için geleceğim. Söz" dedim, Sibel'le Kaya'ya..