SÜPERMEN'E "Homo" diyecek kadar berbat bir yaşamı var, Hancock'un.. Bir yumruğuyla bir treni dümdüz edecek kadar güçlü.. Bir roketten hızlı uçabiliyor. Havan güllesi omzunda toz bırakıyor sadece.. Ama adam tam bir rezil.. Sokaklarda yatıyor. Leş gibi içiyor.. Dünya umurunda değil..
Tabii süper kahraman olduğu için etrafa yardım da ediyor, ediyor ama ne pahasına.. İnsanları rehin alan banka soyguncularını yakalıyor mesela, ama çevreye verdiği zarar 36 milyon dolar bu sırada.. Bu yüzden halk ondan nefret ediyor. Pek de yetenekli denmeyecek halkla ilişkiler uzmanı Ray, onun bu imajını değiştirmek için kolları sıvıyor. Karısı "Bu adam iflah olmaz, bulaşma" diye karşı çıktığı halde..
Bu digital sinemayı icat edeni alkışlamak mı, sövmek mi gerek bilmem.. Şimdi filmler her türlü palavraya açık. Yeter ki sen düşün.. Aklından gelen her şeyi çekiyor sinema.. "Bu da olmaz" diye bir şey kalmadı.
Ben filme, açık söyleyeyim Charlize Theron için gittim. Son aşkım olması ötesinde, "Oscarlık oyuncunun bu filmde ne işi var" diye merakımdan.. Belli eğlenmiş, çekerken..
Will Smith de böyle bilim kurgusal rollerin adamı zaten.. Yaz için bire bir olabilirdi, eğer yapımcılar, filmin gişesini R'den (Kısıtlı) PG'ye (Aile izniyle) indirmek için müthiş bir oto sansür uygulamasalardı..
Filmin dili de, görüntüleri de, Hancock'un rezil hayatını anlatmaktan uzak.. Bu sayede 13 ve yukarısına izin çıkmış Amerika'da.. Ama bizim sansür Amerikan sansüründen daha hoşgörülü.. 7 ve yukarısına çevirmişler bizde.. Hancock'un filmdeki takma adı Asshole'u Türkçede "Serseri" yapınca oluyor zahir..
Bunca felsefenin arasında bir de "Aşk" felsefesi var ki, ölürsünüz..
Karar sizin!..