Dünya Marion Jones'tan sonra bir büyük atletini daha yitirdi. Yıldızların giderek azaldığı günümüzde, artık Süreyya Ayhan da olmayacak pistlerde.. Yazık..
Eski dost, eski atlet, eski Atletizm Federasyonu Başkanı, eski Spor Toto Müdürü, eski spor adamı Erdenay Oflas'tan bir mektup aldım, dün.. Söylemek istediklerimin hemen hepsi içinde.. Naklediyorum.

***
Hıncal Kardeşim,
Hatırlarsan 4 yıl önce Muharrem'le (Dalkılıç) seni aramış Süreyya'nın bitişini görüşmüştük. Süreyya'nın sonu zaten 4 yıl önce belliydi. Onu kendi haline de bıraksalardı bu durum oluşacaktı.
Sana şu kuralı hatırlatmak istiyorum; Atletizm dahil tüm sporlar için geçerli en iyi idman "Müsabaka"dır.
Yücel Kop'un kabullenmediği hatanın en büyüğü zaten o zaman başlamıştı. Benim düşüncem, Süreyya'nın en büyük talihsizliği, karşısına Yücel Kop'un çıkmasıdır.
Bu sonuca gelinmesinde en masum insan Süreyya'dır. Asıl suçlular Mehmet Atalay, Mehmet Terzi, Mehmet Yurdadön ve olaylara seyirci kalan bakanlardır. (Yani 5M'lerdir).
Yazık oldu.. Gül Çıray'dan 40 yıl sonra kazandığımız bir diğer kız atletimiz bitirildi.
Nasıl anmayız, Nuri Gücüyener, Ulvi Yenal, Orhan Bilgin, İ.Hakkı Güngör, Talat Akgül'ü...
Yaşayan Mehmet Akzambak, hatta Ergun Aymergen'i mi bulsak?. Cahit Önel, Osman Coşgül, Fahir Özgüden, Ekrem Koçak, Naili Moran'ı, mezardan geri mi getirsek.
Bu gün sporumuzu ve atletizmimizi yönetenleri, meydanın kimlere kaldığını görseler ne derlerdi, onlar.
Süreyya'yı el birliği ile bitirdiler.
Bu çirkin "Sidik" yarışını sporu ve atletizmi yönetenler (!) kazandı Hıncal.