Nihayet, dört dörtlük bir film izledik.. Nihayet tam 146 dakika, yani nerdeyse 2.5 saat sürmesine rağmen bir filmin bitmesini istemedik, bittiğine üzüldük..
Gazap Ateşi gibi aptalca bir çeviri isim konan Man on Fire'dan söz ediyorum..
Aslında iki film birden çevirmiş Tony Scott..
Birinci film, azılı bir CIA tetikçisi iken, duyduğu vicdan azabı yüzünden aslında kendinden kaçan, sığındığı Meksika'da içkiyle boğularak yok olmayı düşünen Denzel Washington ile, onun dünyaya kapadığı ruhunun kapılarını yeniden açmak, adını bile unuttuğu "Sevgi" sözcüğünü yeniden ateşlemek için adeta çırpınan Küçük Dakota Fanning'in öyküsü..
Nasıl da güzel bir müzik.. Gitarlar içinize akıyor, resmen..
Nasıl güzel.. Nasıl sıcak.. Nasıl duygusal.. Nasıl romantik, özetle..
Oscarlı Denzel harika.. Ama küçük oyuncu Dakota, daha da harika inanın.. Yer yer, Oscarlı rol arkadaşından sahne çalıyor, anlayın..
Bu küçük oyuncuyu bu kadar güzel yöneten ve sevgi ve dostluğu seyircinin içine adeta çakan Tony Scott'u alkışlarken, birinci film, pardon, birinci bölüm bitiyor..
İkinci bölümde Küçük Dakota yok.. Meksika'da çok yaygın, polisin de ortak olduğu çetelerden biri tarafından kaçırılmış..
O Tony Scott gidiyor, bambaşka bir yönetmen, bambaşka bir filmle geliyor..
Eski Denzel, o korkunç CIA tetikçisi yeniden ortaya çıkıyor.. Çetenin ele başlarını birer birer, hepsini çok değişik yöntemlerle ortadan kaldırıyor..
İlk bölümdeki sevgi, dostluk ve arkadaşlığın yerini bu defa, öfke, kin, nefret, intikam, kan, dehşet ve terör alıyor..
Öfke.. Kin.. Nefret.. İntikam.. Sevgi adına..
Tony Scott kamerayı harika kullanıyor.. Denzel muhteşem oynuyor..
..Ve..
Filmde ayrıca, Jennifer Lopez'in kocası Marc Anthony (Küçük kızın babası) var. Oscarlı Christopher Walken var.. 9.5 Hafta'nın unutulmazı Mickey Rourke var.. Makarna westernlerinden hâlâ hatırladığımız Giancarlo Giannini var.
Daha.. Daha ne olsun?.. "Bu filmi kaçırmayın" derim biter!. Ama sahiden kaçırmayın..
