Mahkûmlar iki koğuşta kasıtlı olarak yangın çıkardılar, sonra gardiyanlardan yardım istediler. Bir gardiyan koşup geldi ve hemen etkisiz duruma getirilip anahtarları gasp edildi. Sonuç? 58 mahkûm Sfax Cezaevi'nden kaçtı. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
Sfax toplu mahkûm firarlarının meydana geldiği tek cezaevi değil. Daha önce Kasserin, Kayruan, Gafsa cezaevlerinden de mahkûmlar kaçtı. Hem de yüzlerce. Tam rakam verelim: 800'ün üstünde! Şimdi hepsi kayıp. Ve yetkililer zaten epeyce bozulan toplumsal güvenliğin daha da kötüye gitmesinden korkuyorlar. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
Güvenlik güçleri sokakta tam anlamıyla terör estiriyor. Onlardan arta kalan zamanda da mafyalar, çeteler, organize suç örgütleri, serseriler, feshedilmiş eski iktidar partisinin militanları ortalığı kasıp kavuruyorlar. Kundaklamaların, soygunların haddi hesabı yok. Ve halka yavaş yavaş bezginlik çöküyor. Ve de korku. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
4 ayda 281 büyük işletme kapıya kilit vurdu. Aklına esen greve gidiyor. Çoğu da izinsiz, habersiz, yani vahşi grev. Son olarak yargıçlar ve savcılar bir günlük iş bırakma eylemi yaptılar. Ekonomi neredeyse çöktü çökecek. Devletin çarkları da ha durdu ha duracak. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
Öğretmenler kırık not vermeye korkuyorlar. Çünkü hemen sokağa dökülüyor çocuklar. Sadece üniversiteliler değil; liseliler, ortaokullular, hatta ilkokuldakiler.. Şimdi tüm okul yöneticileri korkuyla, kaygıyla ders yılı sonunu bekliyorlar. Sınıfta kalanlar, ikmale bırakılanlar arkadaşlarını kışkırtıp topluca eyleme sürükler diye. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
"General Raşid Ammar niye Genelkurmay Başkanlığı'na getirildi, biliyor musunuz? Seçimi İslamcı parti Ennahda kazanırsa Cezayir'e geçip oradan bir askeri darbe başlatsın diye!": Geçiş döneminin ilk hükümetinde İçişleri Bakanı olan Ferhat Raci'nin iddiası bu. Daha doğrusu patlattığı bomba. Tabii kıyamet koptu. Hükümetin talimatıyla silahlı kuvvetleri küçük düşürmekten soruşturma açıldı. Dahası gençler yine meydanlara döküldü. Bir bölümü Raci'ye destek vermek için. Sloganları: "Halk yeni bir devrim istiyor", "Ne korku, ne terör, egemenlik halkın elinde", "Ey halkım uyan; diktatörün artıklarını yok et!" Bir bölümü de Raci'yi "Tel'in etmek" için. Onların da sloganları: "Ordu-millet el ele", "Silahlı kuvvetler gözbebeğimiz..." Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
Halk kansız bir devrimle diktatörlüğü devirdi ama iktidar boşluğunu dolduramadı. Çünkü yetişmiş siyasi kadrolar yoktu. Önce cumhuriyetin kurucu başkanı Habib Burgiba tasfiye etmişti kadroları, ardından da Zeynel Abidin Bin Ali siyaseten çorak bir ülke yaratmıştı.
Şimdi Tunuslular istikrarsızlığın, kargaşanın, güvensizliğin, toplumsal çözülmenin, ekonomik iflasın pençesinde çırpınıp duruyorlar. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus.
Suudi Arabistan'ın Abha kentinde Kral Abdullah'ın tahsis ettiği büyük bir villadan ülkesindeki gelişmeleri izleyen Bin Ali de, "Gün gelecek beni ve yönetimimi özleyecekler" diye ellerini ovuşturuyor. Burası devrimden 4 ay sonra Tunus...