Hakkâri'deki mayınlı katliamla ilgili olarak MİT eski Müsteşar Yardımcısı Cevat Öneş dün NTV'de önemli bir değerlendirme yaptı. Şöyle:
"Böylesine bir eylem, Türkiye'nin demokratikleşmesinin gelişimini ve insanımızın mutluluğunu engellemek istemiştir. (...) Geçmiş tecrübelere baktığımızda, PKK'nın buna benzer eylemler yaptığını görüyoruz. Böylesine bir eylemin PKK'nın merkezi kontrolü içinde yapılıp yapılmadığını araştırmalar sonuçlanmadan söylememiz doğru değildir. Ama PKK'nın içinde PKK'dan bağımsız grupların olduğunu ve barış sürecini durdurmak isteyen güçlerin bulunduğunu biliyoruz..."
Biz de aynı görüşteyiz. Çünkü geçen yıl bir yazımızda PKK'nın FARC'laşacağını belirtmiştik. İşte 2 Haziran 2009 tarihli "PKK'yı bitirmek" başlıklı yazıdan bir bölüm:
"PKK gerçekten bitirilebilir mi? Terör bitse bile PKK bitmez; silah ve uyuşturucu kaçakçılığı yapan, haraç toplayan, fidye için adam kaçıran organize suç örgütüne dönüşür, Tıpkı FARC (Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri) gibi."
35 yıldır dağda bulunan ve emrindeki silahlı gruplar sayesinde güç, iktidar, servet sahibi olan, bu işi kariyer haline getiren Cemil Bayık, Murat Karayılan, Duran Kalkan terörün bitmesini ister mi?
Gerillacılık kisvesi altında uyuşturucu kaçakçılığı yapan, silah ticaretinden büyük paralar kazanan PKK içindeki gruplar terörün bitmesini ister mi?
Tıpkı ETA gibi, FARC gibi, Avrupa'daki Kürt işadamlarından ve işyerlerinden "Devrim vergisi" adı altında haraç toplayan PKK'nın kravatlı eşkıyaları terörün bitmesini ister mi?
Korkutarak, sindirerek, şantaj yaparak, gerektiğinde de öldürerek koskoca bir bölgenin iradesini teslim alanlar, terörün bitmesini ister mi?
1964'te kurulan FARC, lider kadrosunun bir bölümünü Kolombiya ordusunun operasyonlarında, bir bölümünü de doğal ölümlerle yitirmiş olmasına, başlangıçtaki amaçlarını, hedeflerini ve ideallerini de çoktan unutmasına rağmen neden bitmiyor? Çünkü biterse, kokain kaçakçılığından gelen kolay ve tatlı paraya veda etmek zorunda kalacak. Çünkü biterse, militanları sudan çıkmış balığa dönecek.
PKK için de durum aynen böyle. O nedenle ne zaman barış umudu doğsa, terör örgütünün içindeki bazı dinamikler harekete geçiyor. O nedenle ne zaman çözüm ortamının tohumları ekilse o dinamikler hemen kanlı senaryolarını yeniden sahneye koyuyor.
Çözüm onların en büyük korkusu.
Barış onların karabasanı.
Çatışma, terör, ölüm ise geleceklerinin güvencesi.
Güneydoğu halkı demokratik cesaret göstermedikçe, Kürt kardeşlerimiz örgüte açıkça meydan okumadıkça, ne PKK siner, ne ölümler biter...