Benim magazin medyasına ve köşecilerin tartışmalarına aklım ermiyor sevgili okurlar.
Her şey işlerine geldiğine göre. Ortada bir standart yok, ortada belirlenmiş ve herkesin uyduğu kurallar yok.
İşine gelen 'gazetecilik yapıyoruz bize herşey mübah' diyor, işine gelmeyen 'özel hayata haksızlıktır bu arkadaş' çekiyor.
Ve çok rahat birinci gruptakiler ikinciye, ikinci gruptakiler birinciye çark edebiliyor.
En son ünlüleri zayıflatan Şeyda Coşkun ve Ergin Ataman hadisesi var.
Malum, ikili Polat Otel'e girerken ve çıkarken görüntülendi. Aslında buna görüntülenmek denemez, otel kameraları tarafından görüntüleri basına sızdırıldı. Belki de satıldı.
Haberi gördüğüm an 'Ben böyle otelin...' girişli içi bol küfürlü cümleler kurdum. Otelin güvenlik kameralarından müşterilerinin görüntülerini basına vermesi baştan aşağı rezalet.
Yanımdaki arkadaşım da şöyle dedi; "Bence bu harika bir gazetecilik, helal olsun."
Olmasın kardeşim olmasın.
Sonra da köşe yazarları ve yayın yönetmenleri ikiye bölündü. 'Bu haberi asla yayınlamazdık' diyenler ve 'Gördünüz mü biz yayınladık, siz de internet sitenize koydunuz, herkes bunu konuştu, n'aber? Ve hatta alayınıza nanik nanik'çiler.
Aslında mesele başka. Kimse kimseyi kandırmasın. Her zaman haberi patlatan haberini savunuyor, haberi atlayan ya da görmezden gelense kendini ahlakçı ilan ediyor.
Ama bugünün ahlakçısının yarının özel hayatı en büyük şekilde ihlal eden haberini yapmayacağını kimse garanti edemiyor.
Yani esasen bütün magazin müdürlerinin ve yayın yönetmenlerinin şapkayı önlerine alıp kurallarını, sınırlarını ve şu özel hayatın ihlalinin açılımını belirlemeleri gerekiyor.
Boşuna tartışmayın abiler.
Çünkü ortada bir standart yok. Kimin keyfi neyi isterse, nasıl isterse o doğru. Özel hayata saygı denen şey zaten yok.