Her toplum, dinamizmini dayandıracağı enerjiye ihtiyaç duyar. Tarım toplumunda bu enerji, pazularımız, yetmediği yerde hayvan gücüydü. Koşumu bulanlar o dönemin güç baronları oldu.
Sanayi toplumunun dinamizmini makinelere dayandırdık. Önce buhar ardından elektrik geldi. Ancak büyük sıçrama, petrolden geldi. Bundan 150 yıl önce tarlasından petrol çıkan, bahtsız insandı. Zira ürünü kirleniyor, ortalık kokudan geçilmiyordu. Derken içten yanmalı motor bulundu ve bahtsız insanlar o güç baronu haline geldi.
Sanayi sonrası toplumun dinamizmi bilgiye dayanıyor. Üstelik bu öyle bir enerji ki, kendisinden önceki adımları dahi yeniden tanımlıyor. Misal ABD, bilgi üretiminde ulaştığı nitelik ve nicelik doruğu sayesinde, Rusya'yı tahtından indiriyor, enerjide dışa bağımlığını sıfırlıyor.
ABD'nin yaptığı, enerjinin en kritik faktör haline geldiği dünyada, "dışa bağımlılığı azaltmak için" bütün güçlerini birleştirmek oldu. Obama "bana teknoloji üretin" dedi. Endüstri bu mesajı aldı. Bilim insanları odaklandı ve bugün kaya gazı üzerinden başlayan başarı, petrol krallığıyla noktalandı.
Türkiye'yi düşünüyorum. Petrolü, gazı olmayan, sınırlı suyu ve kömürü olan ülkemizde, güneşten rüzgâra dek alternatifleri de masaya koyarak enerjide dışa bağımlılığı çözecek odaklanma sağlayamaz mıyız?
Yosundan dahi enerji üreten bilim, kayayı bile gaza getirirken misal bizdeki kömüre ileri teknoloji marifetiyle zıplama yaptıramaz mı? Bunun adresi üniversiteler değil midir?
Her kriz, dönüşümün kırılma noktasıdır. Irak'taki gerginlik enerji ihtiyacımıza çözüm yolunda ezber bozan çareler üretmemize yol açmayacak mı? 2023'te şimdikinden %90 daha fazla enerjiye ihtiyaç var.
Hz. Nuh, gemisini yağmurlar başlamadan önce inşa etmişti. Enerjide bağımsızlık yolunda şimdiden alternatif çareler arasak iyi olacak.