Töre köylerin, yasa kentlerin düzenleyicisidir. Kente dair ilk yasaların şekillendiği Babil'de bundan 3 bin 800 yıl önce Hammurabi çok önemli bir adım attı. Yasalarını, Babil sokaklarında dev tabletlere kazıyarak, bilinmelerini sağladı.
Bir yasanın gücü, yapanından ziyade uygulayanın enerjisinden gelir. En modern yasa, ona sahip çıkmayan insanın elinde tarihin belge arşivini boylar. Bu, vergiden cezaya dek bütün yasalar için geçerlidir. Ancak tüketici yasaları için daha da geçerlidir.
Tüketiciye yeni hayat sunan yasa, yürürlüğe giriyor. Yarın sabahtan itibaren tüketici vasfıyla vatandaşın bir dizi yeni hakkı olacak. Ancak bu hakkın yerini bulması için temel şart haklarını bilme sorumluluğudur.
Dün haberi tartışırken "tüketiciye devlet koruması" başlığı da alternatifler arasındaydı. Ben, farklı düşünüyorum. Tüketiciyi devletin koruması için vatandaşın da yeni yasadan gelen haklarını biliyor, talep ediyor olması şarttır.
Önüne uzatılan belgeyi incelemeden imzalamış ve yığınca külfetin altına girmişsen, mahkemeleri meşgul etmeden önce neyin altına imza attığını biliyor olmalısın.
İnternet çağında, para ödediğin turizm acentesi aslında var olmadığı için zarara uğramışsan "devlet beni korumadı" feryadı yersizdir. Ayıplı malı, ayıplı hizmeti, ayıplı fiyatı fark etme külfeti, tüketicidedir.
Sabah Ekonomi'nin 12'nci sayfasında, bu hakları teker teker sıraladık. Önerim, bunu kesip evinizin bir yerine asmanızdır. Öğretmenler bu yeni yasayı pekâlâ öğrencilerine anlatabilir.
Öğrenciler de ana babalarına bu hakları hatırlatabilir. KDV ve fiş yasalarında bu yöntem işe yaramıştı. Netice, yasa ancak onu bilme, hak ancak onu talep etme sorumluluğuyla hayat bulur. Resmi Gazete ile değil...