Bir yöntem olarak bakıldığında, verimi en yüksek etkinliklerdendir. En azından iddiası "çalışmak" üzerinedir ve buraya katılanlar, yalnızca "toplantı" yapmayacaklarını bilirler. 'Şûra'dan 'arama konferansı'na dek toplantıların her çeşidini, yıllarca denemiş ve buralarda çok zaman öldürmüş biri olarak, "çalışma grubu" bende proje odaklı ve sonuç alınan bir etkinlik algısı oluşturmuştur. Pazar günü a-Haber'de Canan Barlas ile Gündem programında, Batı Çalışma Grubu'nun 15 yıl önceki "etkinliklerini" tartışıyorken, (demokrasiyi yıkma yönünde) yöntemin gücünü bir kez daha hatırladım. Eğer birileri bir araya gelip kendilerini "çalışma grubu" üzerinden kimliklendiriyorsa, hedeflerini daha fazla ciddiye almaya başladım.
Bunlardan sonuncusu karşıma, bilim-teknoloji için "İstanbul Çalışma Grubu" olarak çıktı dün. Bir sivil toplum girişimi bu ve amacı net: Bilim ve teknoloji seferberliği dönemi başlatmak ve ülkeyi bu alanlarda ihtiyaç duyduğu düzeye çıkarmak...
Üniversite rektörleri, hocalar, STK temsilcileri ve işadamlarından oluşan grup, Malta Köşkü'nde işbaşı yaptı bile... Grubun başkanı Ramazan Bakkal "yalnızca bilim, teknoloji, ARGE ve inovasyonla ilgileneceklerini" belirtiyor ve bu konuları ülke gündeminde tutacaklarını söylüyor.
Eğer yeterince "çalışırlarsa" bu grup, bunu başarabilir. Ancak benzer enerjilerin 10 yıldır bilim ve teknoloji alanında neden başarısız olduklarına dair birkaç "kültürel blok" aktaracağım. 1- Sürdürülebilir yapılar kurmayınca amaç gerçekleşmiyor. 2- Bilen adam yerine bizden adamlarla yürüyünce çalışma grubu olsan da netice alamıyorsun. 3- Somut ve erken başarı sergilemeyince bu enerji de sönüp yok oluyor. Daha rekabetçi Türkiye için bir araya gelen Bilim-Teknoloji için İstanbul Çalışma Grubu'na yürekten başarılar diliyor ve laf yerine iş üreten çalışmalar bekliyorum.