Rantı eğer süregiden bir iktisadi faaliyet üzerinden tanımlarsanız, vergi ile cezalandırılası bir kavram değildir. Fakat rantiyeyi bizden önce veya bizim dışımızdakilerin bize getirisi üzerinden tanımlayınca, daha fazla vergi alınması, akla yakın gelebilir.
2 yıldır kulaklarımız "zengin vergisi"ne alıştırıldı. Küresel kriz gündeme getirdi. Ardından Warren Buffet, New York Times gazetesine yazdığı makalede "mega zenginler olarak daha çok vergi vermeliyiz" dedi. Sonrası malum, Obama zengin vergisini siyasete taşıdı. Seçimde zenginleri karşısına alma pahasına peşini bırakmadı ve şimdi hayata geçirmek için gün sayılıyor.
Ulus devletin en sevdiği şey vergidir. Zira ülkeyi savunmanın, yönetmek ve çekip çevirmenin dinamosudur. İki yakası bir araya gelmeyince bizim bütçenin en fazla başvurduğu da vergi olmuştur. Varlık Vergisi faciasından peşin vergi komedisine kadar "eziyet etmeye ahali kalmayıncaya dek" oranıyla oynayıp durduk.
10 yıldır vergi, daha modern, tabanı daha yaygın, gelirle daha mantıklı ilişki içinde bir yapıya büründü. Bilişim devrimine rağmen hâlâ kaçaklar olması, dışarıdaki tilkiler serbest dolaşırken ücretli gibi kümesteki kazların "aşırı yolunması" söz konusudur.
Fakat görünen o ki Obama'nın zengin vergisi, bizim Maliye'ye de ilham vermiş durumda. Şimşek "yüksek gelir elde edenden daha çok, az gelir elde edenden daha az vergi alacağız. Yeni gelir vergisi reformunda rant geliri vergilendirilecek" diyor.
Bu reform şayet dinamik rant ile durağan rantiyeyi iyi ayrıştıramaz ise adil vergi kavramına hizmet edemeyecektir. Mirasyedi kabilinden rantlardan daha yüksek vergi alınması doğaldır. Zenginliğin tanımı da iyi yapılmalıdır. Aksi takdirde Varlık Vergisi faciası gibi bir tür "servet indirgeyici" hale bürünebilir.
Bu alanda belki de acele etmeyip, ABD ve diğer ülke uygulamalarını beklemek, akıllıca bir tutum olabilir. Çünkü söz konusu olan vergidir ve asırlar boyu en büyük tartışma argümanı bu olmuştur.