Ciroya odaklı zihinlerimiz şükür ki üst düzeyde bulandırılabildi. İhracatın niceliğini 135 milyar $'dan 500 milyar $'a taşırken, neyi kaça sattığımızı sorgulamaya başladık. İyi de ettik. Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan; 1 kilogram ihracatın değerini 1.46 $ olarak açıklayıp, Almanya'nın 4.1$, Japonya'nın 3.5$ ve Kore'nin 3 $ örneklerini verdi.
2011'de 135 milyar $'ı, toplamda 90 milyon ton mal satarak kazandık. Kiloda 1.46 $'lık ihracat fiyatı ediyor bu. Bakan açıklamadı ama dış ticaret verilerinden yaptığım hesaplar; ithalatı da yaklaşık kilosu 3.46 $'dan sağladığımızı gösteriyor. Buna göre 241 milyar $'ı; 70 milyon tonluk ithalata ödemişiz. Bu bize ihracatın mal deseni ve dolayısıyla katma değerini arttırmadıkça, ithalatın ara mallarını kendimiz üretmedikçe, cari açığa kalıcı çözüm getiremeyeceğimizi gösteriyor.
İhracata yönelik sanayicimizin, Almanya kadar olmasa dahi, ithalat yaptığımız ülkeler ortalamasına yakın katma değer üretseydi, cari açık kalır mıydı? Hesap ortada. 90 milyon tonu Almanya katma değerinden ihraç edebilsek; elimize 135 yerine 350 milyar $ geçecek.
Nicelik odaklı kafalarımız, dış ticarette ciro yerine nitelik odağından miktara bakmaya başladığında, yaptığımız işi daha derin sorgulamaya başlayacağız. Belki bu sayede; ayağına tarla toprağı değmeden ziraat hocalarımız emekli olamayacak, laboratuvara girmeden teknik üniversitelerimiz mezun vermeyecek, ürününü geliştirmeyen firmalarımız zorlanacak, 80 yıldır çayını, fındığını, pamuğunu ve incirini geliştirmeden satanlarımız utanacak.
Ar-Ge, yenileşim diye boşuna feryat etmiyoruz burada...