Türkiye'nin sesi en çok çıkan, en çok eleştirilen, en çok rapor hazırlayan ve ülke meseleleri konusunda en çok fikir beyan eden ve bu haliyle en etkin sivil toplum kuruluşları arasında başı çeken TÜSİAD'ta dün bayrak değişimi, yani malumun ilanı vardı. Derneği 3 yıl son derece cesur ve başarılı bir şekilde yöneten Ümit Boyner başkanlığı Muharrem Yılmaz'a bırakıyordu.
Ümit Boyner'in konuşmasını eminim gazete, televizyon ve internetten siz de öğrendiniz. Açıkçası yine çok cesur, dobra dobra bir konuşma yaptı Boyner. Son konuşmasıydı ve bunu iyi kullandı, sadece kısa bir veda değildi. Türkiye'nin hayati önemdeki konularından biri olan Kürt meselesini daha ilk cümleleri arasına koyuverdi örneğin. Kürt konusunda esen barış rüzgarlarının ve çözüme yaklaşılmasının verdiği duygunun içini ısıttığını söylemekten çekinmedi.
Her başkan veda ettiğinde olduğu gibi Boyner de çok duygusaldı dün. Hatta öyle ki Özdemir Asaf'ın 'Muhasebe' isimli dörtlüğünü okudu ve 'Kazandıklarım bitti, yitirdiklerim kaldı/Söylediklerim gitti, dinlediklerim kaldı/Bir bilmek ülkesinin, düşün iline vardım/Öğrettiklerim gitti, öğrendiklerim kaldı' dörtlüğünü bizzat şu an yaşadığını anlattı.
Dernek, Arzuhan Doğan Yalçındağ'dan sonra yine bir kadınının başkanlığında 3 yıl geçirdi ve açıkçası tüm Türkiye'ye kadınların hem çok cesur hem de çok çalışkan olduğunu gösterdi. Şahsi fikrimi söylemem gerekirse, dernek yönetimine yine bir cesur ve çalışkan kadın seçilmedi diye üzülüyorum.
Ne de olsa kadınların çalışma hayatında çok gerilerde olduğu ülkemizde kadın başkan, modern bir Türkiye fotoğrafı veriyordu.
Bakalım TÜSİAD'ın yeni başkanı da Ümit Boyner gibi, 'Her yerde doğru bildiklerimi ve inandıklarımı söylemeyi sürdürdüm. Biz vatandaşlar olarak söz söylemek için izin almamız gerektiğini düşünmedik. Ülkenin meselelerinin bizim üzerimize vazife olduğuna inanarak hareket ettik' diyebilecek kadar ülkeyi yönetenlerin eleştiri okuna hedef cümleler edebilecek mi?