Adamın biri karısının iyi duymadığını düşünmektedir fakat onu kırmak istemediği için, nasıl yaklaşılması gerektiğini de bilmemektedir. Sorar soruşturur ve şöyle bir yöntem benimser. Karısına önce 40 adım uzaktan seslenir. "Karıcığım, bu akşam ne yemek var?"
Cevap alamaz. Biraz yaklaşır, mesafeyi 30 adıma indirir ve tekrarlar: "Canım bu akşam yemekte ne var?"
Gene cevap alamaz. Mutfağa biraz daha yaklaşır, aynı soruyu sorar ama hiçbir karşılık alamaz. Sonunda mutfak kapısına gelir ve sorusunu tekrarlar: "Hayatım bu akşam için ne pişirdin bakalım?"
Karısı cevap verir: "4 keredir aynı şeyi söylüyorum: Tavuk..."
Bu hikâyeden çıkaracağımız bir de ders bulunuyor: Düşündüğümüz gibi problem, daima karşımızdaki kişilerde olmayabilir. Zaman zaman kendimize dönelim ve sorunların sebebini biraz da şahsımızda arayalım. (Necla Sanlı'ya teşekkürler)