CHP'nin Kurultay'dan güçlenerek çıktığı söylenemez. Genel Başkan'ın önünde, milletvekili İsa Gök'ün hırpalanması ilk güne damgasını vurdu. Gök, Tüzük Kurultayı'nın toplanması için 625 delegenin hazır bulunmadığını ileri sürerken susturuldu. O sırada, Kemal Kılıçdaroğlu birlik beraberlik mesajları veriyordu. Divan Başkanı Adnan Keskin, "948 üye katılmıştır" dedi. Bu tartışmadan bir sonuç çıkmasa dahi, en azından parti içindeki derin anlaşmazlık bir kere daha gözler önüne serildi.
Bununla beraber, Kılıçdaroğlu, 2014 seçimlerine kadar süre kazandı. Bugünlerde kamuoyu araştırmaları CHP'nin oyunu % 19 mertebesinde gösteriyor. Eğer 2014 İl Genel Meclisi seçimlerinde gene % 30'un altında kalırsa, koltuğunu muhafaza edemeyeceğini düşünüyorum.
Mamafih, son seçimlerdeki % 25.9'u başarı gibi gösterenler, % 28-29 alsa dahi, "Bir iki puan ilerledi; oylar tırmanıyor" propagandasını yapabilirler.
Kusura bakılmasın ama CHP'nin biraz "eskiye takıntılı"olduğunu söyleyebilirim. Kılıçdaroğlu, Kurultay'da, belki de ulusalcıları memnun etmek için, sık sık Atatürk dönemindeki icraattan söz etti. "Demiryollarını yaptık" bile dedi. 10.Yıl Marşı'nı hatırladım: "Demir ağlarla ördük ana yurdu dört baştan..." Hızlı trenin konuşulduğu bir Türkiye'de, hâlâ, 10. Yıl zihniyeti biraz köhne durmuyor mu?
Tayyip Erdoğan, 2023'e, cumhuriyetin 100. yılına hazırlanıyor. Sanırım bu vizyon eksikliği CHP'yi paçasından aşağı doğru çekiyor.
Tüzük'te hiç yeri olmamasına rağmen, bir baktım, emperyalizme ve sömürgeciliğe karşı cümleler de yer almış: "Emperyalizmin, sömürü ve sömürgeciliğe yönelik her türlü uygulamanın önlenmesi için mücadele edeceğiz."
Atatürk'ün Kurtuluş Savaşı sırasında işgal devletlerine karşı antiemperyalist bir mücadele yürütmesi tabii ki doğruydu. Ama günümüzde hâlâ antiemperyalizmde ekmek aramak, biraz eskimiş bir zihniyeti, modası geçmiş kalıpları yansıtmıyor mu?