Galiba Cemil Meriç'in bir kitabında okumuştum bu cümleyi: "Her düşünce, tezadıyla birlikte kıymetlidir."
Tufan Türenç'in Hürriyet gazetesindeki yazılarını kestiğini okuyunca, bu söz geldi hatırıma ve mırıldandım: "Benim ortaya attığım fikirler ya da savunduğum mesele, ancak karşı fikirler ifade edilince değer kazanır."
Türenç yazı yazamıyorsa, medyada bir problem var demektir. 12 Eylül sürecinde "otosansür" işkencesini yaşadım; gene de zülfüyara dokunmuş olacağım ki, yazılarımdan dolayı Tercüman gazetesi 3 kez kapatıldı. Daha sonra Özal döneminde, tıpkı Tufan Türenç gibi -kendi isteğimle(!)- yazı yazmayı bir süre bıraktım. 28 Şubat'ta, bazı meslektaşlarımız maalesef, Genelkurmay brifinglerinde irtica tehdidi üzerinde "bilinçlendirilirken" ben ve ailem, "cadı avının" muhatabıydık.
Son olarak iki şey söylemek istiyorum: 1) Bir yazarın yazı yazmamaya mahkûm olması, tutuklanmasından çok daha acı bir olaydır. 2) Susturulan bir Tufan Türenç, yazı yazan Tufan Türenç'e göre, kamuoyunda daha büyük etki yaratır.