Adam, her gün işe gidip gelmekten muzdarip, Allah'a dua eder: "Bir gün eşim benim yerime geçsin de, nasıl zor bir hayat yaşadığımı görsün." Hikâye bu ya, adamın dileği yerine gelir. Karısının bedeninde uyanan erkek, hemen yataktan fırlar, eşinin kahvaltısını hazırlar, çocuklarının kahvaltılarını yaptırır; ellerine beslenme çantalarını verir, çocukları okula götürür. Eve dönünce etrafı toparlar, çamaşırları ve bulaşıkları yıkar. Akşam için alışverişe gider; yemeği hazırlar. Koşar çocukları okuldan alır. Derslerini kontrol eder, bu arada yıkadığı çamaşırları ütüler. Kocası eve geldiğinde onu sofraya tabakları yerleştirirken bulur. Yemekten sonra kocasına kahve pişirir. Masayı toplayıp bulaşıkları yıkar. Eşinin ve çocuklarının ertesi gün giyeceği kıyafetleri kontrol eder; sıra nihayet çocukları yatırmaya gelmiştir, onlara hikâye okur. Tam televizyon seyretmek ve biraz da gazete okumak için salona dönüyordur ki, eşi onu yatak odasına çağırır. "Ne de olsa adamcağız bütün gün onlar için çalışıp yoruldu, biraz gevşetmek gerekiyor."
Adam ertesi sabah gene karısının bedeninde uyanınca Allah'a yalvarmaya başlar: "Özür dilerim Allah'ım. Meğer karımın hayatı hiç de rahat değilmiş. Ne halt ettiğimi şimdi anladım. Lütfen beni eski halime döndür."
Ve işte Allah'ın cevabı: "Evet dersini aldığını görüyorum. Her şeyi değiştireceğim ama maalesef 9 ay beklemek zorundasın. Çünkü dün gece hamile kaldın."
(Saim Güven'e teşekkürlerimle)