Sevgili okuyucular, bu hafta 'Kutlu Doğum Haftası'... Yani o güzeller güzeli Peygamberimiz'in adına kutladığımız hafta. Ne güzel bir tevafuktur ki 'Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'nı da aynı günlerde kutluyoruz. 'Hazreti Muhammed' (s.a.v.), 'çocuk' ve 'sevgi'... Birbirlerine ne kadar da çok yakışıyorlar değil mi?...

Peygamber sevgisi
Efendim, 'Türk Milleti'nin Hazreti Peygamber'e olan muhabbeti, hürmeti ve merbûdiyeti (bağlılığı), her devirde diğer bütün milletlerden daha fazla olmuştur. Süleyman Çelebi'nin Habîbullâh'ı (Allah'ın Sevgilisi) anlatan mevlîdi, milletimizin Kur'an-ı Kerîm'den sonra dinlemeyi en fazla sevdiği dînî metindir.
Her mevlîd dinleyişimde O güzeller güzelinin, O yetim ve öksüz gül Muhammed'in nûrunu, hayatını, çilesini düşünürüm: gözlerimin yaşardığını ve yüreğimin sevgiyle çarptığını hissederim.
Türkler, yüzyıllar boyunca İslâm'ın bayraktarlığını yapmış; İslâm tarihinde dokuz asır, 'Türk Asırları' olarak zikredilmiştir. Esasen Türklüğümüzle iftihar ederken kuru bir kavmiyet asabiyetiyle değil, bununla övünüyoruz.
Çocukken rahmetli babam bize Hazreti Peygamber'in dedesinin, babasının, annesinin, amcalarının adlarını öğretir; sonra da müşfik bir ifadeyle imtihan ederdi. 'Siyer-i Nebî' yani Peygamberimizin hayat hikâyesini, hususiyetlerini anlatan kitaplar okumaktan çok hoşlanırdım.
Şimdi de O'nu ben torunlarıma anlatıyorum.

'Habîbim, sen olmasaydın...'
Yüce Allah, Resûlüne sevgiyle şöyle seslenir: 'Habîbim (sevgilim), sen olmasaydın kâinatı yaratmazdım!...' Evrimciler ne derlerse desinler gerçekten kâinat, aşk üzerine, sevgi üzerine kurulmuştur. Hazreti Muhammed bir 'Sevgi Peygamberi'dir. Habibûllah bir hadisinde, 'Birbirinizi sevmedikçe imân etmiş sayılmazsınız' (Buhari, Müslim) buyurmuştur. Hazreti Muhammed (s.a.v.) Sevgi' için yaratılmış, sevgiyle yaşamış ve bütün varlıkların yaratılmasına sevgisiyle sebep olmuştur. Yunus diyor ki: 'Hakk yarattı âlemi, aşkına Muhammedin'.
İşte bu sevgi dîni, Hazreti Peygamber'in aydınlattığı yoldan ayrılmadan bütün etrafına ve kâinata sevgi dağıtmaya devam etmiştir.
Efendim, Hazreti Muhammed (s.a.v.) ile sevgi, tevazuu ve iyi ahlâkı aynı mânâda kullanabilirsiniz. Vâroluşun ve kâinatın sırrı sevgidir. Bu sevginin sırrı ise Yüce Allah'ın kâinatı 'yüzü suyu hürmetine' yarattığını söylediği Sevgili Peygamberimiz üzerinde düğümlenir. Bu sırrı çözenlere ne mutlu...

Hazreti Peygamberin çocuk sevgisi
Efendim, Hazreti Peygamber, çocukları çok severdi. Daha önce bir yazımda, torunları Hazreti Hasan ile Hazreti Hüseyin'i sırtına bindirip, nasıl elleri ve dizleri üstünde yürüyerek dolaştırdığını yazmıştım.
Namaz kılarken, bazen torunu Hazreti Hasan gelir, secdeye vardığında sırtına çıkardı. O, Hazreti Hasan'ı sırtından düşürmemek için ininceye kadar secdeden kalkmazdı.
Sokakta yürürken çocukları sever, okşar ve onların oyunlarına iştirak ederdi. Bir gün sokakta kimsesiz ağlayan bir şehidin yetim çocuğunu kucağına alıp okşayarak, 'Yavrum, benim sana baba, Aişe'nin ana, Ali'nin amca, Hasan ile Hüseyin'in kardeş olmasını ister misin?' diyerek evine getirdi.
Size O'nun mûcizelerini değil, mütevazı ve sevgi dolu halini anlatmaya çalıştım.
Şeyh Galip ne güzel söylemiş:
'Sen Ahmed ü, Mahmûd u Muhammedsin Efendim,
Hakk'tan Bize Sultânı Müeyyedsin Efendim!'
Cenab-ı Allah, hepimizi, O'nun şefaatine nâil eylesin...