Koalisyon sadece iktidarda kurulmaz.
Muhalefet partileri arasında da koalisyon kurulur:
1987 seçimlerini Özal'ın partisi ikinci kez kazanınca... Muhalefetin iki lideri... Süleyman Demirel ile Erdal İnönü buluştular.
Elbette davul zurna çalarak değil... Özel olarak.
Ve ileriye dönük anlaştılar... Uzun vadeli hedef: 1991'de ANAP'ı iktidardan indirmek... Kısa vadeli hedef: Yerel seçimlerde ANAP'ı yenmek.
O dönemde sık sık ara yerel seçim vardı... Boşalan belediyeler için seçime gidiliyordu.
İnönü'nün SHP'si ile Demirel'in DYP'si işbirliği yaptılar... SHP'nin güçlü olduğu yerde DYP seçime asılmadı... DYP'nin güçlü olduğu yerde de SHP.
Ve önce yerelde ANAP'ın altını oydular... Sonra da genelde.
Özal bu durumu fark etti ama... İş işten geçmişti... Bu olayı Mehmet Keçeciler çok iyi bilir.
Şunu söylemek istiyoruz...
Kılıçdaroğlu ile Bahçeli "Erken yola çıkabilselerdi... Muhalefette koalisyon kurmayı başarabilselerdi..."
Ve 30 Mart seçimlerinde "Bunun provasını yapabilselerdi..."
Bugün "Durum" farklı olurdu.
Örneğin... CHP Ankara'da seçimi alırdı.
Antalya'yı kaybetmezdi.
Siyaset sanatının incelikleri vardır... Okullarda okutulmaz.
Noktayı şöyle koyalım...
Muhalefet "Çatı aday konusundaki koalisyonu" önceden kursaydı, şimdi İhsanoğlu "Zamanım dar" diye isyanları oynamazdı.