Denizli'deydik... Vali Bey'le beraber... Öğle yemeği yiyecektik.
"Gel" demişti:
-Çarşıda esnaf topluca yemek yiyor... Onlarla birlikte yiyelim... Esnafın derdini de dinlersin.
Gitmiş ve yazmıştık.
Onu da zamansız kaybettik... Trafik kazasında.
Dostumuzdu... Çoğu kez makam aracına binmez, yürürdü.
Bir gün... Erzincan Valisi iken... Ankara'ya gelmiş. Yürüyerek Başbakanlığa gitmiş.
Bu sırada görevli durdurmuş:
-Hoop hop hemşehrim... Dur... Kimsin?...
-Ben Erzincan Valisi'yim...
-Yok yaaa... Sen Erzincan Valisi'ysen ben de Fransa Cumhurbaşkanı'yım... Delinin zoruna bak... Valiymiş... Dur bakalım... Kimliğini çıkar.
"Efsane valiydi." Halkın içindeydi.
