Yine zaman tünelinden bir anı... 1971'den.
"Muhtıra" verilmiş, Demirel gitmiş ve yerine "partiler üstü hükümet" gelmişti:
Nihat Erim hükümeti.
Başbakanlığın önünde Nihat Bey'e mikrofonları uzatmıştık... O zaman "kamera modası" yoktu... Nihat Bey "konuşmam" demişti:
- Ayaküstü konuşmam... Her gün konuşmam... Her uzatılan mikrofona konuşmam.
Ama... Bir süre sonra... Rahmetli Erim "bu ilkesini" çiğnedi ve...
"Her fırsatta... Olur, olmaz yerde... Her konuda" konuşmaya başladı.
Birlikte TV izlediğimiz dostlara "bu anımızı" anlattık.
Bir arkadaşımız dedi ki:
- Maalesef şimdi de kamera hastalığı var... Kamerayı görünce bazıları dayanamıyorlar.