Ahiliğin yedi kavramı... Yedi "olmazsa olmazı."
Yedi "kutsalı."
Devlet... Adalet... Emniyet... Çalışma... Bilim... Ahlak... Akıl.
Türkiye'nin her yerinde... Özellikle de ticaret kesiminde... Ahiliğin "ilkeleri" Anayasa gibidir.
Pek çok işyerinin "duvarını süsler."
İş dünyası sık sık "Ahilik prensiplerini" över.
Esnaf... Onun temsilcileri... Müteahhitler "ahilik ilkelerine sadakatten" bahsederler... Sadece onlar mı?.. Siyasetçiler... Kanaat önderleri...
Kırşehir'de de "bu yönde" konuşmalar olunca...
Siyasetin "doğrucu Davut'u..."
Gözünü budaktan, sözünü dudaktan esirgemeyen Cemil Çiçek kürsüye çıktı ve dedi ki:
Hepimiz Ahilik ilkelerine bağlıyız diyoruz ama... Gerçekten de bağlı olsaydık, bu kadar karşılıksız çek, protestolu senet olur muydu?
Mahkemelerde bu kadar dava dosyayı bulunur muydu?
Depremlerde gördünüz... Ya çimento eksik kullanılmış ya da demirden çalınmış... Yoksa binalar yıkılır mıydı?
Ahilik Haftası yapıyoruz... Ahiliği kutluyoruz... İyi de... Ahiliği anlıyor muyuz?
Eğer gerçekten anlıyorsak... Vatandaşa ne diye, bugün git yarın gel diyoruz?
Ahiliği özümseyen kamu görevlisi, vatandaşa hiç şunu der mi?.. Git, istediğin yere şikâyet et.
Ahilik ilkelerini içimize sindirseydik, bu ülkede, bu kadar kan dökülür müydü?
Evet... Meclis Başkanı bunları söyledi... Hem de oldukça sert bir üslupla.
Sonuç mu?.. Kırşehir'in "Ahi Meydanı" alkıştan inledi.