Yine ihtilal dönemi... Ve Demirel'den "dönemin ruhunu" anlatan bir fıkra...
Tilki, hacca gitmeye niyet etmiş.
Yanında horozu, ördeği ve kekliği de götürmek istemiş:
- Haydi hacca gidelim... Büyük sevaptır.
- Ya yolda bizi yersen?
- Hac yolunda yapar mıyım? Sonunda yola çıkmışlar.
Hava kararınca ördek bir su bulup giriyor, horoz ağaca çıkıp uyuyor, keklik de tepelerde geceliyormuş.
Tilki de düşünüp duruyormuş:
- Bunları nasıl yiyiversem?
Bir gece... Hava bozuk... Yağmurlu, rüzgârlı... Mağaraya sığınmışlar. Gecenin bir vakti, tilki, mağaranın kapısını tutmuş:
Bre horoz... Sabahın köründe milleti neden uyandırırsın?.. Ceza olarak seni yiyeceğim.
Bre keklik... Ne diye dağların tepesinde uçar, avcıları yorarsın?.. Suçlusun, seni yiyeceğim.
Sıra sana geldi bre yeşil ördek... Yeşil, türbe rengidir... Yeşil başa sarılır... Kuyruğun rengi hiç yeşil olur mu?.. Seni de yiyeceğim.