Pazar akşamı maçı Mavi Bulvar Çetinkaya Mağazası'nın terasında izledik.
Teras miting meydanı gibiydi.
Büyük çoğunluk Fenerbahçeli'ydi.
Maç bitti "kutlama" başladı.
Gülen, sevincinden ağlayan, oynayan...
Akdeniz iklimi... Sıcak.
Akdeniz insanı...Cıvıl cıvıl.
Adanalılar'a "çok neşelisiniz" dedik.
Genç bir kadın "bu daha bir şey değil" diye sesini yükseltti:
- Siz "12 Haziran gecesi "Adana'yı görün... "Asıl göbek atma" o zaman ...Davulla, zurnayla... "Aman Adanalı, Canım Adanalı" şarkısıyla.