Hava güzeldi, ortam güzeldi.
İnsanlar "üçerli beşerli gruplar halinde" sohbet ediyorlardı. "Merkez Orduevi" bahçesindeki kalabalık "iğne atsanız yere düşmez" gibisindendi.
Gözümüz bir ara "Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar / Yeryüzünde sizin kadar yalnızım" misali, köşede duran "birine" takıldı.
Yaklaştık ve "Nida Tüfekçi'nin türküsünün sözlerini" söyledik:
"Engine de deli gönül engine,
Şimdi rağbet güzel ile zengine."

***
İktidar mensuplarının etrafı "insan kaynıyordu." Gözümüzün iliştiği "yalnız adam" ise, tek başına, etrafa bakınıyordu.
***
O eski Meclis Başkanlarından Ferruh Bozbeyli'ydi. "Şimdi rağbet güzel ile zengine" esprimize "doğru" diye tepki verdi.
"Elbette istisnaları var ama, genelde böyle" dedi.
Ferruh Bozbeyli:
Türk insanı haklıyla birlikte olmaktansa, güçlüyle birlikte olmayı tercih ediyor.
Haklının yanında olmak zahmetli iş... Yorgunluk... Yarın ne getirir bilinmez.
Ama güçlünün yanında olmak öyle mi?.. Güçlünün gölgesi bile güneşten korunmaya yeter.