Akşama doğru Kars'ta Çobanoğlu Caddesi'nde yürürken... Birkaç kişi önümüze çıktı:
- Sizinle konuşmak istiyoruz.
Herkes kendini tanıttı:
- Benim adım Hikmet Ökmen.
- Ben Beysulen.
- Celal Uralkaya.
- Lütfi Toksu.
Ve "diğerleri..."
"Tek tek konuşmaları" ne mümkün. Herkes aynı anda konuşuyor:
* Çoluk cocik perişan... iş yok ki çalişam.
* Ben esnafım, piyasada para dönmüyor.
* Halımızı gazataya yazasen.
* Esnafın işi barbat... Esnaf köylüye bağli... Köylüde para olacak ki, esnafa faydasi olsin.
* Kuraklık oldi... Bankaya mahcubuz... Banka kredisi ertelensin.
* Gardaş tok acın halından anlamaz... Millet aç.
* Dayi, derdimizi gazataya yazmazsen günahim vebalim boynuna olsin.