Şanghay dünyanın en kalabalık kentlerinden. Caddeler bisiklet, otomobil, insan seli. Xiangyang Caddesi "daha da kalabalık." Zira bu caddenin bir köşesinde "Taklit pazarı" var. Küçük küçük işyerlerinde "taklit mal" satılıyor. Akla gelebilecek her markanın taklidi. Saat, çanta, ayakkabı, elbise. Her yüz müşterinin en az yarısı "yabancı." Xingyang caddesinde ilerlerken "taklit pazarına" açılan yolun köşesinde bir lokanta dikkatimizi çekti: "Türk... Türkish Kitchen."
Tabii bazı "Çince yazılar." Hemen lokantaya girdik. Duvarda Çince ve İngilizce "yemek ve fiyat listesi" asılıydı. Döner de var, tarhana çorbası da.
"Müşterilerinin" çoğu Çinli.

AKÇADAĞ'DAN HÜSEYİN
Lokantanın kapısında bir Çinli kız duruyor, gelen müşteriye yer gösteriyor. İçeride de "Çinli personel." Bu arada bir Türk'ün sesi yükseldi:
- Abi buyur... Şanghay'a hoş geldin.
Sesin sahibi güleryüzlü bir Türk genci. - Abi ben Hüseyin... Hüseyin Kulen. Malatyalı'yım... Akçadağ'dan.
Malatya "nire", Şanghay "nire?"
Hüseyin "yemek yedirmeden bırakmam" dedi. Sonunda "ayran içip" vedalaştık.
Ve bu yüzyılın gerçekten de "Türk'ün yüzyılı olacağına" inandık.