Karşılaşmanın özetini çıkaracak olursak; 'Maalesefli' yıllar gibiydik... Maçın hiçbir dakikasında oyuna ortak olamadık. İkinci yarının başında Halil Altıntop ile girdiğimiz net pozisyon dışında hiç etkinliğimiz yok. Kaldı ki, o pozisyon gol olsa bile, son bölümde de ümit veren bir futbol yok.
Kadromuzu incelediğimizde, ne savunma yapabilen ne de hücum yapabilen bir takım görüntüsündeydik... Almanya ise tam aksine çok organize ve sürekli hemen hemen aynı oyuncularla oynayan bir ekip. Sakin, pas yaparak, rahat rahat, hiçbir darbe ve dirençle karşılaşmadan 8-9 tane önemli pozisyon yakaladılar. Yan toptan buldular, çizgiye girip geriye çıkarıp buldular, merkezden dikine giderek buldular, üstelik bireysel hatalarımızdan da buldular. Zaten böyle bir tabloda karşılaşmadan puan çıkarmamız mümkün değildi.
Sahanın bizim adımıza tek ve en iyi oyuncusu Servet Çetin... Servet dışında sarı kart gören bir oyuncumuz bile yok. Hem bol pozisyon veriyorsun, hem de sinirlenmiyorsun... Bu, konsantrasyon eksikliğimizin ve mağlubiyeti baştan kabullenmenin göstergesi.

SON YILLARIN EN KÖTÜSÜ
Hiddink, ayağa pas oynayıp tempoyu düşürmek istedi. Ve bu düşünceyi uygulayabileceğini düşündüğü oyuncularla çıktı sahaya. Oyunu tutmak ilk amaçtı. Ama Mehmet Aurelio sakatlanıp çıktıktan sonra 4-1-4-1'den, Nuri& Emre ikilisine döndük orta sahada. O dakikadan sonra da zaten hiç etkili olamadık.
Sabri, Euro-2008 elemelerinde, Almanya'da oynadığımız Norveç maçına sol bek olarak başlamıştı. 2-0 geriye düştükten sonra Fatih Hoca Volkan Yaman'ı oyuna alarak Sabri'nin bölgesini degiştirmişti. Ama dün Sabri maçı sol bek mevkisinde bitirdi. Ve o bölgede Hamit de Lahm'ın etkinliğini azaltmak için kullanıldı.
Yani hep önlem üzerine kurulmuş bir takımımız vardı. Rakipten çok pas yiyince, 50 ile 60'ıncı dakika arası dışında karşı tarafı hiç yormayınca maalesef bayağı ezik kaldık.
Milli Takımımız'ı uzun yıllardır bu kadar kötü oynarken görmedim. Almanya Milli Takımı'na antrenman temposuyla kaybedeceğimizi düşünmedim.