Daha altı ay önceydi. Fenerbahçe Avrupa'da tarih yazıyordu. İnterli, CSKAlı, PSVli gruptan çıkıp, Sevilla'yı elemiş Chelsea'nin karşısına çıkmıştı. Fenerbahçe, biraz şansı olsa önce yarı final sonra belki de daha ötesini oynayacaktı. Hem de hangi ligde? Dünyanın bir numaralı ligi, Şampiyonlar Ligi'nde. Nereden nereye gelindi. Aziz Yıldırım'ın ağzından duyduğum kadarıyla önce Zico ve ekibi ekonomik nedenlerle gönderildi, sonra da Aurelio gitti. Bildiğimiz kadarıyla o da parasını beğenmiyordu. Bu yıl Fenerbahçe'nin Avrupa'da çok net ve kalıcı zıplamalar yapacağı yıl olmalıydı. Taraflı tarafsız herkes bunu bekliyordu. Ama gelin görün ki sonuç hüsran. Tıpkı Ali Koç'un dediği gibi.
Tüm sorumluluk yönetimde ama faturayı ödeyen yok. Şimdi Aragones'i nasıl göndereceklerini düşünüyorlar. O'nu göndermek demek ekstra maliyet demek. Yeni bir hocanın gelmesi demek yine maliyet, yine risk demek. Üstelik bu mevsimde yeni bir hoca bulmak kolay mı? Nereden bakarsanız bakın durum çok sıkıntılı. Hep düşünüyorum.
Fenerbahçe'nin başkan ve yöneticileri kendi şirketlerini de son aylarda Fenerbahçe'yi yönettikleri gibi yönetseler durumları ne olurdu? Gelelim Ali Koç'a. Kesinlikle şövalye ruhlu bir adam. Fenerbahçe'de her şey kötü giderken sahnede bir tek o vardı. Tüm sorumluluğun yönetimde olduğunu söylediği dakikalarda bir paratoner görevi üstleniyordu.
Böyle camialarda işler kötü giderken hiçbir yönetici görüntü vermek istemez. Ama Ali Koç verdi.

ÇAĞDAŞ DAVRANDI
Eskişehir maçı sonrası da rakibin golünün verilmediğini ve yazık olduğunu söyleyebilecek kadar da kendinden emin. Bu söylem ileriki maçlar için taktiksel bir amaç gütse bile, mevcut konjonktürde çok centilmence. Ali Koç'un son bir aydaki çıkışları aslında geleceğin ayak sesleri. Ya Fenerbahçe'de yaptım oldu felsefesini değiştirmek istiyor ya da önümüzdeki dönemlerde ben de varım diyor. Veya bunların hiçbirisi olmasa bile sorumlu bir yöneticinin yapması gerekenleri yapacak kadar çağdaş davranıyor.