Uzun yıllardır en iyi milli maçımızı oynadık. Hele ikinci devre oynadığımız futbolla Bosna'yı sahadan sildik. Bunun en önemli nedenleri başta Sabri, sonra Kazım, Mevlüt ve Arda... Takımı ateşleyiverdiler.
Milli Takım, Hakan'dan sonra uzun boylu forvetle epeydir oynamıyordu. Batuhan ile başlamak çok ciddi bir teknik hataydı. Batuhan'ın sakatlığından doğan otomatik sistem değişikliği maçı aldı götürdü. Hiç kimse bugün Terim'in bu hatasından bahsetmeyecek. Son 1 yılda toplam 4-5 karşılaşma oynamış Batuhan ile bu maça başlamanın manası nedir? Üstelik Bosna defansı o kadar boylu ki, Batuhan'ın hava üstünlüğü avantaj bile olamadı. Ama aynı Bosna defansı bir o kadar ağır. Onlar ağır olunca, çabuk, hızlı sürekli yer değiştiren forvetlerimiz Bosna'yı allak bullak etti.
İkinci devreye bakın. Bosna kafayı kaldıramadı. Sağdan Sabri ile Kazım, soldan Arda, araya atılan toplar, doğan karamboller Bosna'yı boğdu, gitti. Biraz şansımız olsa maçı 4-5 farlı kazanırdık.

AYNI GOLLERİ YİYORUZ
Hatalarımız yok muydu? Tabii ki vardı. Mesela yediğimiz gol. Bayılıyoruz böyle goller yemeye. Yine kanattan duran bir top ve buradan yapılan bir orta. Bu topa Bosna'da kimin vuracağı belli. Pivot santrfor bomboş; Volkan'ın önünde kafayı vuruyor. Ne bir markaj var, ne de 1.90'lık Dzeko'yu rahatsız eden bir defans oyuncumuz. İkinci yarıda da iyi oynadığımız dakikalarda böylesine tuhaf defans hataları yaptık.
Önemli sakatlarımızın olduğu dönemde Bosna'yı yenmek çok önemliydi. Ama Bosna'yı yenmemizin matematiksel bir avantaj olmasını istiyorsak hafta içi Estonya'yı da mutlak suretle mağlup etmeliyiz. Ondan sonra uzun bir süre milli maç oynamayacağız. Sakatlar geri dönecek ve biz yolumuza devam edeceğiz.
İspanya grubun mutlak favorisi ama biz gerek Bosna'dan, gerek Belçika'dan uzak ara daha iyiyiz. Yeter ki, alıştığımız birbirinin kopyası olan golleri yemeyelim.