Sadece dik ve bağımsız durmakta ısrar ettiği için, on yıl kadar önce, bugünün "basın özgürlüğü savaşçıları" nın kayıtsız bakışları arasında, patronu tarafından Hürriyet'te köşe yazarlığı "kaybettirilen" meslektaşım Zeynep Atikkan'ın, akademisyen Aslı Tunç'la beraber yazdığı yeni kitap birkaç gündür elimde.
Biz bu ülkede ahlaki çürümenin dibine vurmuş, ikiyüzylülüğü sırıtan bir mesleğin çırpınışını gün gün yaşarken, bu ikili, geleceğin gazeteciliği hakkında örnek ve fikirlerle dolu, çalışkanlık kokan bir ürün ortaya koymuş.
Bir çırpıda okunan "Blogdan Al Haberi" (YKY), haber ve yorumda dijital çağın bireye, yurttaşa sunduğu yeni imkanları; yatay olarak yayılan, katılımcı, bağımsız ufuklara doğru yelken açan bir gazeteciliğin (bu ad bile eskidi sayılır) köklü dönüşmesini anlatmakta.
Atikkan'ın sanal âlemin 'zirzopları' dediği bloglar yüzünden büyük medya artık bilgiyi kontrol edemiyor, yönetimler de örtbas edemiyor.
"Bunun adı gazetecilik mi? Elbette hayır. Ancak, rüştünü ispat etmiş bloglar, geleceğin medyasını şekillendirecek birikime sahipler artık. On yıldan beri ortalıktalar ve olgunluk çağına ulaştılar.
Şu sıralarda çocukları twitter'i büyütmekteler" diye yazıyor Atikkan, kitabı tanıtırken.
Aslı Tunç, ülkemizde çok önemli bir olguya işaret ediyor:
Gençler basılı gazete okumuyor. "Oysa" diye sürdürüyor, "gelişmelerden bal gibi haberdardılar, her konu hakkında keskin yargıları vardı… Habere 'anında' ulaşmak için artık gazeteye ihtiyaçları yoktu. Gençler haberi televizyondan öğreniyor, internetten okuyor ya da varlıklı olanlar için haber, 'son dakika' olarak iPhone veya Blackberry'lerine düşüyordu."
Tunç'a göre, bu davranışı çok iyi anlamak gerek.
Çünkü gençler köklü değişimi herkesten önce seziyorlar.
"Yeni dijital gerçekleri okuyamayan ve iyi analiz edemeyen gazeteleri zor günlerin beklediği aşikar" diye yazıyor Tunç.
Kitap, serinkanlı bir dille, dünyayı saran bu dijital devrimi ve artıları eksileriyle nasıl bir gelecek vaat ettiğini, habercilik mesleğinde neleri nasıl altüst etmekte olduğunu anlatıyor.
Sıkı bir çalışma olduğu belli. Tunç ve Atikkan 40'a yakın tanınmış blogcu ile söyleşiler de yapmış.
Bunalan bizlere nefes aldıran bu kitabın, blogger gibi bir sitenin erişime kapatıldığı bir dönemde gelmesi de anlamnına ayrı bir anlam katıyor.