Cumhurbaşkanı Gül'ün ziyaret ettiği Hindistan, bu ülkeyi sadece coğrafya derslerinden ve haritalardan bilenler için Güney Asya'daki büyük ve kalabalık bir devlettir.
Altı kez gittiğim ve güneyinden kuzeyine kadar çeşitli kentlerini gördüğüm bu ülke, bir kıta boyutunda dünyanın en büyük demokrasisidir.
Düşünün ki 2009 yılındaki son genel seçimde bu ülkede 350 milyon seçmen oy kullandı.
1 milyar 200 milyon nüfuslu bu ülkede Hindice ve İngilizce yanında 16 tane daha "Resmi dil" konuşuluyor. Hıristiyanlık ve İslam dinleri yanında Sihlik, Budizm ve Jainizm gibi inanç sistemleri var.
Bu ülkenin Cumhurbaşkanı (Pratibha Patil) bir kadın.
Cumhurbaşkanı Gül'ün heyetinde bulunan yönetmen Sinan Çetin'in dünyanın en üretken sinema merkezi olan Bollywood'dan ne tür izlenimlerle döneceğini dönüşünde kendisinden dinleyerek öğreneceğim.
Ama unutmayalım ki Bollywood, sıcak, güneşli, uyumlu Güney Hindistan'ın sinemasını yansıtıyor.
Bir de sert, kavgacı Kuzey sineması var.
Satyajit Ray
1970'lerin başında Kalküta'da Satyajit Ray'in (1921-92) stüdyosunu ziyaret etmiştik. "Pater Panchali" filminin unutulmaz yapımcısı Ray'le sohbet ederken, birlikte olduğumuz rahmetli Prof. Ahmet Şükrü Esmer ona "Komünizm sizi etkiliyor mu" diye sorduğunda, Satyajit Ray "Ben komünistim" diye cevap vermişti.
Yıllar sonra İngiliz yönetmen Danny Boyle ile Hintli yönetmen Loveleen Tandan'ın "Slumdog Millioner"ini izlerken, Ray'in Pater Panchali'sini hatırladım.
O filmde Bengal'in bir köyünden kente göç eden ailenin çektiği eziyetler vardı.
Hindistan'ın yoksulluğunu ve karmaşasını yaşayan ailelerin serüvenleri, kimbilir daha kaç filme konu olacak.
Geçen ay Batı Bengal tarihinin en uzun süreli Başbakanı ve Komünist-Marksist Partisi'nin lideri Jyoti Basu 95 yaşında öldüğünde, onun için Kalküta'da yapılan cenaze töreni Satyajit Ray'in cenaze töreninden sonra en büyük halk gösterisine sahne olmuştu.
Böyle bir kıta-ülke Hindistan.
Bir dönem Başbakanlık yapan (1977-79) ve Maharaştra eyaletinin valisiyken alkollü içkiyi yasaklayan bağnaz Hindu siyasetçi Morarji Desai ile konuşuyorduk.
Morarji Desai
Mahatma Gandi'ye benzemek için yere bağdaş kurmuş, yün eğiriyordu, Rahmetli meslektaşım Kayhan Sağlamer ona "Ben Hinti olsaydım size oy vermezdim... Alkollü içkiyi yasaklamışsınız" dedi.
Desai gülümsedi ve "Sizin en büyük lideriniz Atatürk'ün sağlığı alkollü içkilerden ötürü bozuldu ve ölümüne sebep olmadı mı" diye cevap verdi.
Dünyanın bu en büyük demokrasisinde senato karşılığında"Rajya Sabha" ve meclis karşılığında "Lok Sabha"dan oluşan çift meclisli yasama var. 31 eyaletten gelen ve 28 siyasi partiyi temsil eden seçilmişler tıpkı Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nda olduğu gibi yerel dillerinde konuşma yaptıklarında, bunu simaltane tercümanlar Hinducaya ve İngilizceye çevirirler.
Düşünün ki Hindistan'ın kuzeyinde hâlâ Maocu gerillalar trenleri raydan çıkartan sabotajlar yapıyor ve Bangalore'de dünyanın en büyük bilgisayar programları dünyaya pazarlanıyor.
Mozaik böyle olur
Mumbai'deki (Bombay) Bhaba merkezinde genetik bilmi ve nükleer fizik alanında dünyanın en yoğun araştırmaları yapılırken, aynı kente Parsih'ler ölülerini akbabalar parçalayıp yesinler diye "Asma Bahçeler" e bırakıyorlar.
Bern Hindistan'a gitmeden önce Barbaros'un kaptanı Seydi Ali Reis'in "Mirat-ül Memealik" (Memleketlerin Aynası) kitabından bu ülkeyi 16'ncı yüzyılda ziyaret etmiştim.
Osmanlı denizci 80 leventi ile bu ülkeyi yürüye yürüye geçip İstanbul'a geldikten 110 yıl sonra Moğol Hükümdar Şah Cihan Agra'da Tac Mahal'i inşa ettirmiş.
Tac Mahal'i bir kez daha görebilmek için Agra'ya üç kez gittim.
O kadar güzeldi ki.
"Türkiye'yi yönetmek çok zor" diyenler Hindistan'ı bilmiyorlardır.
"Türkiye Mozaiği"nden korkanlar, Hindistan demokrasisine bakıp utanmalıdırlar.
