"Şöhreti kaldıramadım, kaldıramıyorum da...
İnsanların bana hak ettiğimden fazla saygı duymasını kaldıramadım. Halbuki ben ne yaptım ki..."
Arda Kural'ın taburcu olduktan sonra Vatan'dan Umut Ünver'e söyledikleri sarsıcıydı.
Çok ağır travmalar sonrasında dahi yüksek perdeden konuşan ve "seçilmiş kişi" olduğuna inanan ünlülere alışmışız, ya...
"Evimize gelip, nefes aldım... Annem çay demledi, oturup sohbet ettik. Artık meslek değiştireceğim, sade bir hayat istiyorum" diyen genç oyuncu çok farklı bir tabloyu getirip önümüze koyuverdi.

***
Aktüel'in son sayısında Alper Görmüş açık mektup yazmış Arda Kural'a... "Çok doğru bir tercihte bulundun... O kadar şatafat, o kadar temas içinde mutlu olmak hakikaten mümkün değil. Lütfen ruhunla yeniden tesis ettiğin barışı bozma!" demiş.
Haklı Alper!
Fakat, ah! Keşke ruhun barışı bir çırpıda tesis edilebilen bir şey olabilseydi!
Ve biliyoruz ki, "doğru tercih" çoğu zaman en sade ama en zor yoldur.
Genç adamın bu zorluğu aşabilmesi için dua edelim.
***
Geçen gün "Kaçış Planı" programında Selahattin'le (Yusuf) de bunu konuştuk.
Kim istemez sevilmeyi, kim istemez kıyısından köşesinden de olsa beğenilmeyi!..
Ama gerçek sevgi, sadece sevileni değil, seveni de "özel" kılar.
Oysa bütün varlığı sadece "görünmek" üzerine kurulu medya ünlüleri için durum çok farklı.
Düşünsenize...
Nasıl biri olduğunu kestiremeyeceğiniz, güvenemeyeceğiniz, hatta yüzünü hiç göremeyeceğiniz (yani bir anlamda asla etik bir ilişki kuramayacağınız) insanlar sırf "görüntünüz" ve derme çatma "hikâye"nize dayanarak sizi seviyor, size bağlanıyor.
Bu ilişkide tutunacak tek dal var; kendiniz. Nasıl kırılgan ve ürkütücü bir durum aslında.
Bu yüzden Kural'ın "Ben ne yaptım ki!" deyişi yürek paralayan bir çığlık olup çıkıyor!
***
Tamam! Çağ bu çağsa, yani narsisistik kültür her şeye hâkimse...
Ünlülük elbet güzeldir, güçlüdür, iyidir!
Ama arkandan çekiştirenlerin yüzüne gülmesine...
Uzaktan ölesiye sevenlerin, yakından birdenbire nefret eder olmasına...
Her yukarı çıkışından sonra sabırsızlıkla düşmeni bekleyenlerin artışına...
Tahammülün varsa!
İnsan bunlara ancak bulanık bir zihin ve çakır keyif bir ruh haliyle katlanabilir.
O yüzden de ünlülük bir tür "sarhoşluk"tur. Ayılınca, insan fena olur!