Etrafta aşk, sevgi sözcükleri bu kadar uçuşuyorsa...
Bu kadar kızıp bozulurken bile sık sık lafı 14 Şubat'a getiriyorsam mesela...
Cemal Süreya'nın güzel mi güzel, hem coşkulu hem kırgın şiiri " Aşk "tan şu dizeleri hatırlamanın tam zamanıdır.
"Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu / İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük."
Başka türlü severim bu dizeleri.
Çünkü gündelik hayatın bütün sevme ve ilişki kurma biçimleriyle aşk arasındaki derin farkı hiç çaktırmadan ortaya koyar.
Aşk, popüler kültürün bütün yanıltmalarına karşın " tatmin olma " modeli üzerine kurulu bir arayış ve duygulanım değildir. (Bkz. Adam Phillips, Darian Leader, Joel Kovel, vd.)
Aşk, tatminsizliğinden geçinir.
Severek öpersen "hah" dersin, oldu! Seversin öpmeni ve öptüğünü, doyarsın.
Oysa aşkla öpersen...
Güzeldir fakat hep eksik kalır.