A Haber kanalı gündemden hareketle ortaya bir soru atıp ünlü simaların fikrini almış. Soru şu: "Demokrasi olmasaydı, ne olurdu?"
Aslında yakın tarihimiz, bu sorunun somut cevabı niteliğinde. Cumhuriyet 1923'te kuruldu. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası sudan bir gerekçeyle 1925'te kapatıldı.
1930'daki kısacık Serbest Fırka deneyimini saymazsak, 1925'ten 1946'ya, Türkiye tek parti ile yönetildi.
Alternatif yoktu. Seçimlerde CHP'nin gösterdiği adaylara oy verilirdi. ("Demokrasi eşittir sandık" diyenlerin kulağı çınlasın.)
Dikkat ederseniz demokrasinin henüz "çok partili seçimler" aşamasındayız. İnsan haklarına, hukuk devletine, kuvvetler ayrımına daha gelmedik bile...
Türkiye 1946'dan sonra sürüyle seçim yaptı, birçok parti kuruldu, liderler geldi geçti ama doğru dürüst bir demokrasi var mıydı?
Yoktu. Ne vardı? Askeri Vesayet vardı. Halk temsilcilerini seçmesine seçiyordu ama son sözü asker söylüyordu. Sözün bittiği yerde de darbe yapıyordu.
Askeri Vesayet yüzünden demokrasimizin güdük kalmasının en vahim sonucu...
1970'lerde mayalanıp, 1984'te şiddete başvuran Kürt kalkışmasıdır.
Kürt partileri kapatıldı, Kürtlerin fikir ve taleplerini seslendirmesi engellendi.
Sonuç: 29 yıl süren, on binlerce cana, devasa miktarda paraya mal olan, ülkenin enerjisini emen kısmi savaş dönemi...
Halbuki demokraside biraz ilerleme sağladığımız an, karşılığını aldık. Silahlar sustu.
Evlatlar ölmedi. Paralar kalkınmaya gitmeye başladı.
Türkiye'de 1930'ları Altın Çağ olarak görenler var. Ama inanın, zaman makinesine koyup o devre göndersek, iki gün sonra bugüne dönmek isterler.
PKK'nın savaşa devam etmesini de isteyenler yok değil. "Tamam ama savaşa önce sen gideceksin" deyin, anında vazgeçerler.
Çıkarı bozulanlar mırın kırın etse de, demokrasinin fazlasından ülkeye zarar gelmez.