Bazı PKK militanlarının Türkiye'ye gelmesi üzerine çeşitli yorumlar yapılıyor. Bazı yayın organları bu olayı ele alırken şöyle demiş: 'Peki ama pişman oldular mı?'
Bunun cevabı basit:
Elbette pişman değiller.
Onlar büyük bir siyasi planın parçası, bir adımı, bir aşaması olarak geliyorlar.
Ne pişman oldular.
Ne de çözüldüler.
Örgütün lideri Abdullah Öcalan, 10 yılı aşkındır cezaevinde olmasına rağmen mücadeleyi bırakmadılar.
Olaya 'pişmanlık' ya da 'çözülme' gibi terimlerle bakanlar, şu dönemi hiç ama hiç anlamayanlardır.
Tekrar anlatalım:
Bugün ABD Başkanı Obama'nın öncülüğünde bir 'bölgesel barış ortamı' kuruluyor.
(Bunu insancıl olduklarından değil, enerji kaynaklarını emniyete almak ve savunma harcamalarını azaltmak için yapıyorlar elbette.)
Süreçten iki büyük oluşum çıkıyor:
1) Obama'nın planını kendilerine uygun görerek hareket edenler... Örneğin: Cumhurbaşkanı Gül, Başbakan Erdoğan ve hükümeti, Başbuğ'un yönetimindeki Genelkurmay, İngiltere, Suriye, Irak Hükümeti ve Kürdistan, Ermenistan, Kazakistan, bazı rezervleri olmasına rağmen Rusya...
2) Bir de karşı cephe var. Onlar eski düzenin devamını istiyor. Kim bunlar? Örneğin: Türkiye'nin nasyonalistleri (Kemalistler, ulusalcılar, MHP, Ergenekoncular), Aydın Doğan Grubu, Cumhuriyet gazetesi, mevcut İsrail yönetimi ve onun uzantıları, İran yönetimi, diaspora Ermenileri...
(Not: Önümüzdeki dönemde TÜSİAD ve Doğan Grubu tavrını değiştirebilir. TÜSİAD neyse de, Aydın Bey geç kalmış olabilir. İsrail de mutlaka değişecektir. Fransa ve Almanya'yı ise bu açıdan izlemek gerek.)

***
Batı, 'Kürt sorununu silahla çözemediniz, haydi artık siyasetle çözün' dedi.
Türkiye'de de bunu isteyen birçok çevre vardı.
PKK deseniz, zaten çok uzun süredir 'bağımsızlık' talebinden vazgeçmişti.
Genelkurmay da 'hı' deyince süreç işlemeye başladı.
İşte olayın özeti...
PKK militanları bu büyük plan dahilinde 'teslim' oluyor. Çözüldükleri için değil, tam tersine Apo'ya bağlı oldukları için, yani onun sözünü dinleyerek geliyorlar.
Peki, bu tarihi anda siz hangi taraftasınız?