Bizdeki siyasi yapının belirleyici özelliği, ordunun etki alanının aşırı genişliğidir. Ancak küreselleşme çağında, Avrupa Birliği yolunda ilerleyen bir Türkiye artık buna tahammül edemiyor.
Eğer 'demokratik hukuk devleti' olmayı gerçekten istiyorsak, bunun birinci şartı, askeriyenin sadece ve sadece asli görevi olan yurt savunmasıyla ilgilenmesidir.
Bunun için de 'yıpratılıyoruz' itirazına aldırmadan askeriyeyi sorgulayacaksınız.
Soracaksınız: "Bütün devlet kurumlarının harcamaları Sayıştay tarafından denetlenirken, askeriyenin niye denetlenmiyor?"
Soracaksınız: "Böyle bir askeri yargı sistemi hiçbir Batı ülkesinde yok. Peki, bizde niye var?"
Soracaksınız: "Darbeciler Latin Amerika'da bile yargılanırken, Türkiye'de nasıl serbestçe dolaşıyor?"
Unutmayın: "Biz demokratik hukuk devleti olalım, ama askeriyenin konumuna dokunmayalım" diyemezsiniz.
Bu mümkün değil. Çünkü iki durum birbirini dışlıyor. Tercih yapmak gerek: Ya çağdaş uygarlık ya da barbarlık!