AKP'nin uyguladığı karma politikayı daha önce anlatmıştım: Bir taraftan: Türkiye'nin dünya ekonomisine entegre olması... Yabancı sermayenin ülkeye çekilmesi... Kamu girişimlerinin özelleştirilmesi...
Öte yandan: Bu süreçte kaybeden kesimlerin devlet, belediyeler, sivil toplum kuruluşları ve parti kanalıyla desteklenmesi...
Karma politikanın ikinci ayağının bir başka özelliği daha var: CHP'yi ekonomik açıdan "politikasız" bırakıyor. Yani CHP'nin vaatlerini elinden alıyor. "Sosyal demokrat" olduğunu iddia eden CHP iktidara geldiğinde ne yapacak? İşte ne yapacaksa, AKP hükümeti zaten yapıyor.
Ekonomi konusunda söyleyecek fazla bir lafı kalmayan CHP de mecburen seçimlerden önce cumhuriyetin, laikliğin altını çizdi; hükümeti yolsuzlukla filan suçladı.
Ben ekonomik politikalarını rakibine kaptırdığı bir dönemde yüzde 21 oy alan CHP'yi gayet başarılı buluyorum. Dolayısıyla "Cumhuriyet mitinglerinin yarattığı atmosferi kullanamadılar" eleştirisine de hiç katılmıyorum.
MHP'nin durumu da ilginç: Evet bu parti "milliyetçi" ama yeteri kadar "ulusal" değil. 'Ulusal' kelimesini, 'ulusal TV kanalı' derken kastettiğimiz anlamda kullanıyorum. MHP "tüm yurdu kapsayamıyor." Güneydoğu'da çok zayıf.
Ancak şunu bilelim: MHP daha uzun süre siyasetin önemli bir figürü olarak kalacak. Çünkü ekonomisi küreselleşmeyle entegre olmaya başlayan hemen her ülkede, karşıt bir güç olarak milliyetçilik de yükseliyor.
Küresel kapitalizmden yeteri kadar pay alamayan kesimler, milliyetçi politikalar aracılığıyla, bir koruyucu olarak gördükleri devletle ittifaka giriyor.
AKP tüm kaybedenleri ya da geleceğe kuşkuyla bakanları kucaklayamayacağına göre, "dışarıda kalanlar" hep olacak ve onlar da MHP'den medet umacak.
"Bu saflaşmanın Cumhurbaşkanlığı seçimindeki etkisi nedir" diye sorarsanız... Dün, adını anmadan, "Abdullah Gül olmasın" diyen Devlet Bahçeli, önümüzdeki süreçte bürokrasiye yanaşacağının sinyalini apaçık verdi.
Bu da beni hiç şaşırtmadı:
Çünkü teoriye uygun.