Kendisini protesto eden çiftçiyle Başbakan Erdoğan'ın dan dun, pata küte konuşmasının savunulacak bir yanı yok. Niye? Çünkü argo başka, kaba konuşma başka.
Mesela ' alırım paçanı aşağıya' demek... Bu da hoş bir laf değil. Bir başbakanın böyle konuşması tercih edilmez. Yine de bu deyimi kullanması, muhatabını pek rencide etmez. Öte yandan ' lan' ya da ' ulan' gibi sözler, ' kaba', hatta duruma göre ' hakaret' kategorisine giriyor.
Gelelim işin öteki yönüne... Dünkü Cumhuriyet gazetesi birinci sayfasına, Atatürk'ü, bir köylünün söylediklerini anlamaya çalışırken gösteren bir fotoğrafı koydu... Altına da, Atatürk'ün, ' Köylü milletin efendisidir' sözünü başlık olarak yerleştirdi.
Erdoğan'ın üslubunu ben de eleştiriyorum. Sadece köylülerle değil, kimseyle böyle konuşmamalı. Ama bu nahoş diyalog vesilesiyle, 'köylünün, milletin efendisi olduğunu' ileri sürmek de nereden çıktı? Cumhuriyet çalışanlarını bilmem ama köylü benim efendim değil.
Köylülük ilk ağızda azaltılması, zamanla ortadan kaldırılması gereken bir toplumsal grup. Birçok sorunumuzun ardında köylülük var. Onun yerini pazar için üretim yapan, mekanize olmuş, 'teknolojik' çiftçilerin alması gerekiyor.
Atatürk'ün çok önemli vecizeleri vardır ama 'Köylü milletin efendisidir' sözü bunlardan biri değil. Çünkü artık geçerliliğini yitirdi.