Remzi kitabevinden harika bir kitap aldım:
ABD'nin entelektüel dergisi New Yorker'da 1925-2004 yılları arasında yayınlanan 2000'den fazla karikatür. Ayrıca kitaba eklenmiş iki CD, tüm karikatürleri ( 68.647 tane!) kapsıyordu.
1930'lu yıllarda şöyle bir karikatür çıkmış dergide: Arka planda ' terbiyeli' ve ' ciddi' büyükler sohbet etmekte... Ön plandaki koltukta oturan küçük kız, yanındaki oğlana soruyor: " Görüşmeyeli hangi ayıp kelimeleri öğrendin? "

***
Bu karikatürü niye hatırladım biliyor musunuz? Bazıları RTÜK'ü arayarak ' aganigi'li fındık reklamının yasaklanmasını istiyormuş.
Niye? Efendim, çünkü 'aganigi' sözüyle kastedileni çocuklarına anlatamıyorlarmış.
Yani... Bazı yetişkinlerin kelime hazinesi, anlatım becerisi ve zekâsı... Hayatı hayat yapan en önemli faktörlerden biri olan cinselliği ifade etmeye yetmiyor... ' Madem çocuk sordu, bari ben de uygun bir cevap arayıp bulayım' demek yerine... Bu şirin reklamın yasaklanmasını istiyorlar. Halbuki onlar anlatabilmeyi becerseler, çocuklar öyle güzel anlar ki!
Olayın esası budur.