Akhisar maçından sonra şu yorumu yaptık: 3-1 kaybetmek normaldir ama normal olmayan vurdum duymaz görüntü.
Akhisar maçı oyuncular için çok iyi bir ders oldu. F.Bahçe taraftarının önünde beklentilerin çok üstünde başladı maça. Farklı kazandı, bir o kadar da pozisyon buldu. Karabük hiç direnemedi. Sow, 4 gol atabilirdi. Sezon sonu olmasına rağmen takımın coşkusu, isteği üst düzeydeydi. F.Bahçe'de herkes iyi oynadı, onu söyleyelim. Caner hakikaten mükemmele yakın oynadı. Bir sol bek sezon boyunca bundan daha iyisini yapamazdı. Vasat oynayan bir tek oyuncu yoktu. 33 hafta geçti, bir taraftara F.Bahçe'nin 11'ini sayın desek herkes hemen hemen aynı isimleri sahaya koyar. O kağıdı dolaştırmak bence Mancini'ye bir ironiydi. Çünkü bu konu çok konuşulmuştu.

RAHAT ŞAMPİYONLUK
F.Bahçe özellikle ikinci yarı 'lay lay lom' yaparak, iyi de oynayarak kazandı. Bu yıl puan olarak rahat bir şampiyonluk kazandılar. Ama şunu da söyleyelim deplasmanda olsa böyle olmayabilirdi.
F.Bahçe kadrosunun en büyük özelliği çok özverili ve istikrarlı bir kadro. Bir de şu var, bir isim olağanüstü sezon geçirdi: Caner. F.Bahçe'de çoğu oyuncu sezonun genelinde 10 üzerinden 7 ortalamayla oynadı. Bazı maçlarda bunun üzerine koyanlar oldu, bazı maçlarda geride kalanlar oldu. Ama istikrarı korudular. Uzun yıllar Alex'le oynayan bu takım hep tek forvet oynamak zorunda kaldı. Ama Alex'in verdiği yükü azaltmak için takım savunmasının geliştirilmesi lazımdı. Alex gittikten sonra F.Bahçe'nin orta sahasının değişmesi ve dirençli bir orta saha kurulması gerekiyordu. Bundan sonra F.Bahçe üç santrfora geçti. F.Bahçe'nin devre arasındaki Alex operasyonu takımın savunma ve hücum kimliğini değiştirdi. Yanal, Aykut Kocaman'ın formatıyla hiç oynamadı, onun sistemiyle yola devam etti ve bugüne geldi. F.Bahçe dün akşam ekmek kadayıfının üstüne kaymak koydu.