Sapanca'daki Kırkpınar Halkı Otizm Dayanışma Derneği'ne ait eğitim merkezinde iki otistik kardeşin öğretmenleri tarafından dövüldüğü görüntüleri izlerken insanlığımızdan utandık.
Öğretmen S.Ç.; zavallı çocuklara gülerek dayak atıyor, diğer öğretmen de bunu videoya çekiyor.
Ne öğretmeni; bunlar insan değil! Haklarında soruşturma açılmış, meslekten uzaklaştırılacaklarmış.
Meslekten uzaklaştırmak ne demek? Bu vicdansızlar; planlı, tertipli işkence suçundan ceza almalı. Bir de işkence yaparken gülüyorlar; yazıklar olsun!

SABIR VE ÖZVERİ
Google'a 'Otistik, down sendromlu dayak' diye yazın, birçok haber çıkar karşınıza. İki yıl önce Zonguldak'ın Kilimli beldesindeki Sevgi Bağı Eğitim Uygulama Okulu'nda ücretli olarak görev yapan beden eğitimi öğretmeni O.A.'nın, derse girmek istemeyen 12 yaşındaki otistik öğrenciye dayak attığı görüntüler de internete düşmüştü.
Dayak atan beden eğitmeniydi, Sapanca'daki işkencecilerin de yaşam koçu olduğu söyleniyor.
Bir akrabamın çocuğu otistik, onun eğitim gördüğü merkeze birkaç kez gitmişliğim var. Otizm hastalarına eğitim vermek zor bir iş ve bu işi gerçekten özveriyle, sevgiyle yapanlar cennetlik insanlar.
Bu özel eğitimi verenlerin, konusunda uzman öğretmenler olmalarının dışında, sabır ve özveri gibi önemli erdemlere de sahip olmaları gerekiyor.
Ne yazık ki, otistik çocuklara eğitim veren bazı özel merkezlerde mesleki yeterliliğe sahip olmayan, alakasız dallarda eğitim görmüş insanlar çalıştırılıyor.
Devlet; otistik, down sendromlu ve diğer zihinsel engelli hastaların eğitimi için ailelere para yardımında bulunuyor. Bu sayede birçok yerde özel eğitim merkezleri kuruldu ama bu merkezlerin çok iyi denetlenmesi gerekiyor.