Merhabalar Bengi Hanım, yazınız beni çok gerilere götürdü. Atalay Yörükoğlu'nun önünde saygıyla eğiliyorum. Bu isim bana hem hayranlık, hem de hüznü hatırlatıyor. Anılarımın içinde siz de varsınız. Sizi çok aradım. Bazen televizyonda gördüm, bir süredir de yazılarınızı takip ediyorum. Şimdi bu mailimle inşallah size ulaşabilirim. 1994 yılında Hacettepe Üniversitesi'ni ziyaretimizde siz Atalay Yörükoğlu'nun asistanıydınız. Siz bize hayatımızı kabusa çeviren, uzun süre içinden çıkamadığımız acı haberi veren kişisiniz. Tabii, Atalay Yörükoğlu'nun genel gözlemlerinin sözcü olarak bize siz aktardınız. Bizi üzmemeye çalışarak, basit bir durum olmadığı konusunda uyararak! Oğlumuz 'otistik'ti... Yazılarınızda 'otizm' konusunu da işlemenizi diliyorum. Oğlum 13 yaşında bir otistik. Buluğ çağında ve hâlâ kendine şiddet uygulayıp, zaman zaman çok zor anlar yaşatıyor bize.
Nihan K.