Durun canım, hemen umutsuzluğa kapılmayın. Dünyamız sadece kazalardan, felaketlerden, yolsuzluk iddialarından, kirli ilişkilerden, iftiradan, yalandan, dolandan ibaret değil. İyi şeyler de oluyor. Şöyle koltuğumda arkama yaslanayım da, klavyemi tıkırdatırken şu yazının keyfini iyice bir çıkarayım...
Cuma günü asansör beklerken bizim gazetenin cevval sağlık muhabiri sevgili Didem Seymen ile karşılaştım. Bizim çıtı pıtı Didem'in elinde içi dolu kocaman paketler vardı.
Gazetemizin yazarlarından Meryem İlayda Atlas ile beraber hemen Didem'in ellerine yapıştık: "Dur, birazını bize ver de biz de taşıyalım" dedik. Sonra merak edip bir örnek paketlerin içinde ne olduğunu sorduk. Meğer bizim Didem, geçen hafta Twitter hesabından "Yeni yılı hastanede karşılayacak 5-15 yaş arasındaki mücadeleci kardeşlerime hediyeler götürüyorum. Destek olmak ister misiniz?" diye çağrıda bulunmuş.
Daha 24 saat geçmeden 30'dan fazla koli gönderilmiş... Hayatı küçücük yaşlarından itibaren hastanede geçen, pek çok yılbaşını, 23 Nisan'ı, 19 Mayıs'ı klinik odalarında geçiren Didem'in yüzündeki mutluluğu bir görmeliydiniz.
Pazar günü bizim gazetenin 22'nci sayfasında 'Minik kahramanlara koliler dolusu sürpriz' haberini buğulu gözlerle okuduktan, fotoğraflardaki hasta miniklerin gözlerindeki o dünyanın servetine değişilmeyecek pırıltıyı gördükten sonra koşup Didem kardeşimi alnından öptüm ve dedim ki: "Annene de ki; Yüksel Ağabey'im seni çok tebrik ediyor, benim gibi bir çocuğu yetiştirip büyüttüğün içinmiş..."
Bebekler, anne karnında sadece bir 'kalp'ten ibaret olarak yaşama başlar. Diğer organları, sonradan gelişir. Siz, bizim Didem'in gelişip serpildiğine bakmayın. O hâlâ kocaman bir kalp olarak atıp duruyor...