Yazının tam da günü. Yukarıda 11 canın nasıl 'ucuza' gittiğini okudunuz. Bir diğeri benim başımdan geçti.
Tarih: 20 Aralık Cuma.
Yer: Büyükdere Caddesi'nde Zincirlikuyu mevkii. Saat: 16.25 suları. Otomobilimle giderken, 15 dakika boyunca, önümde seyreden midibüsün egzozundan yayılan o simsiyah gazı solumak zorunda kaldım. Trafik adım adım ilerlediği için dumandan kurtulma olanağım da yoktu. Camlarımı kapatıp havalandırmayı kesmeme rağmen gaz içeriye doldu. Kendimi Auchtwitz'in gaz odasında çaresizce ölümü bekleyenler gibi hissettim. Neden sonra fırsat bulup midibüsün yanına yaklaştım. Şoföre sordum: "Kardeşim 15 dakikadır kirli egzoz gazını soluyorum arkada."
Şoför arkadaş umursamadı:
"Ne yapayım yani?"
Şaşkınlıkla yanıt verdim: "Ee, bir tamir ettirseydin de öyle çıksaydın yola."
Pişkin şoförümüzün söyledikleri karşısında dona kaldım: "Sen de dolanma o zaman arkamda..."
Öyle mi kardeşim? Al o zaman: Beyaz midibüsün plakası 34 YYH 37. Camında Oktay Turizm yazıyor. Eminim, 'trafik denetlemesini' ehliyet-ruhsat kontrolünden ibaret saymayan polisler de vardır. Bir egzozu, lastiği kontrol etmek, en az bir canı kurtarabilir; unutmayın polis kardeşler...