Bu hafta şirketteki mütevazı pazar kahvaltımın katığı "Yaşamdan Dakikalar"dan hiç keyif alamadım. Yoo, içeriğinden ya da mahşerin dört atlısının performansından değil, Hıncal Ağabey'in gömlek yakasından dolayı... Ne yazık ki, simetri takıntım var. Örneğin, odamda karşımda duran Mevlana tablosunu düzeltmeden yazıya oturamıyorum. Çevremde pek çok insanın da simetri takıntısı olduğunu biliyorum. (Sevgili Müjdat Gezen'in kulakları çınlasın) İşte bu nedenle geçen pazar "Yaşamdan Dakikalar" ı izlerken iki saat boyunca işkence çektim. Zira Hıncal Ağabey'in o enfes turuncu renkli gömleğinin yakalarından biri süveterinin içinde, diğeri dışında duruyordu. Ve onca süre içinde gerek masa başındaki mesai arkadaşlarından gerekse program ekibinden bir Allah'ın kulu çıkıp da o yakayı düzeltmesi için Hıncal Ağabey'i uyarmadı. Öyle ki, Hıncal- Haşmet-Nebil üçgeni arasında gelişen harika Almodovar kapışmasından bile keyif alamadım. Buradan yönetmenlere, sunuculara, yapımcılara çağrıda bulunuyorum: Lütfen, ekran başındaki simetri hastalarını ihmal etmeyin... Öyle değil mi Müjdat Ağabey?